قیامت کبری پایان کار نظام طبیعت و مختل شدن قوانین حاکم بر آن است. چون هر حرکتی مقصدی دارد و روزی که همه حرکات به مقصد نهایی خود برسند دیگر حرکت متوقف شده و نظام مادی به غیر خودش تبدیل خواهد شد [i] .
اما قیامت صغری عبارت از مرگ و پیوستن به عالم برزخ است، که میانه عالم دنیا و عالم آخرت است. برزخ در واقع دنباله همین حیات دنیوی است که طرف دیگرش به قیامت کبری منتهی می شود.پیامبر اسلام در یک حدیث و به زبان تمثیل چنین فرموده است : اگر علم به خوشه ثریا آویزان باشد، مردان پارسی به آن دست خواهند یافت. امروز از دیدگاه من ایرانی ، راز ژرف و جاودانه نهفته در پشت پرده ظاهر نجومی ستارگان خوشه پروین یا ثریا عدد ۷ می باشد و نه چیز دیگری . راز ژرف و جاودانه نهفته در پشت پرده ظاهر عدد هفت عبارت است از : سامان ها یا نظم های کلی کوانتمی در قالب هفت عالم یا دنیا به شکل آسمان ها و زمین های هفتگانه و هرآنچه که بین آنهاست و آنهم در محتوای هرکدام از گیتی ها یا کیهان ها و یا جهان های متناهی و مساوی و موازی و بیشمار بطور مطلق یکسان و برابر. اما این معنا و راز ژرف و جاودانه به شکل پیام هفت سین در اصل و ریشه در پشت پرده ظاهر مراسم چیدن سفره هفت سین ایرانیان نهفته بوده و توسط پیامبر اسلام دوباره کشف گردیده است، اما متاسفانه پس از رحلت پیامبر اسلام تاکنون توسط اندیشمندان و متفکرین پیرو دین اسلام بخصوص مردان و زنان پارسی زبان به این روشنی بیان نگردیده است. زجمله رفتگان و باز آمدگان این راه دایره وار بسیار دور و دراز / باز آمده ای کو بسان افسانه که چنین روشن به خیام گفته باشد راز
اثبات موجود بودن جهان های متناهی و مساوی و موازی و بیشمار به روش علوم طبیعی و تجربی محال و غیر ممکن می باشد بلکه فقط به کمک قوای ادراکی فهم و عقل و ابزار های فکر و خیال روشن و تقسیم بینهایت به واحد های مطلقا مساوی به روش هندسی در پیروی از روش مطلق خدای علمی به شکل زیر: بینهایت هیچگاه نمی تواند دارای یک مرکز واحد و یگانه و منحصر به فرد باشد، زیرا مرکز داشتن هرچیزی نشانه بارز و آشکار متناهی بودن و مرز و محیط داشتن آن چیز است، اما بینهایت می تواند دارای مراکز بیشمار محلی باشد. هر کدام از این محله ها را می توان یک کیهان و یا جهان نامید. برای سهولت در تفکر و تخیل و تصور و جلوگیری از پراکندگی فکر و خیال در این زمینه مفید می باشد که جهان ها را از لحاظ فرم یا شکل و یا محیط و محتوا مطلقا یکسان در نظر گرفت. همانطور که عدد یک واحد کلیه اعداد صحیح و بیشمار است، درست به همان سان هرکدام از جهان ها واحد کلیه آنها می باشد. شاید به حال انسان امروز و آینده مفید و مثمر ثمر باشد که در بحث آفرینش از دو داستان دینی ؛ یکی آفرینش شش روزه جهان و دیگری خلق بابا آدم و ننه حوا عبور کند و آنها را پشت سر رها نماید.
متفکرین و اندیشمندان پیرو دین اسلام که به مبداء و معاد و قیامت های صغرا و کبرا اعتقاد و ایمان راسخ و تزلزل ناپذیر دارند، شاید بتوانند پاسخ سوال زیر را به ما بینوایان معنوی ارائه نمایند: چرا خداوند متعال در محتوای هرکدام از گیتی ها یا کیهان ها یا جهان های متناهی و مساوی و موازی و بیشمار بجای یک سامان یا نظم کلی کوانتمی در قالب یک عالم یا دنیا و به شکل یک آسمان و زمین ، هفت سامان یا نظم کلی کوانتمی در قالب هفت عالم یا دنیا به شکل آسمان ها و زمین های هفتگانه آفریده است. به قول ملا نصر دین شوخ طبع ، خدای نخواسته مریض یا بیمار که نبوده است. ما در حال حاضر فقط شاهد ظهور و پیدایش و به کثرت رسیدن یکی از این عوالم و یک آسمان و زمین هستیم ، شش تای دیگر کجا هستند و چگونه پشت سرهم و در طول همدیگر به پیدایش و ظهور و کثرت می رسند و مبداء و معاد و قیامت های صغرائی و کبرائی درون آنها چگونه است. آیا پشت سرهم و در طول همدیگر از طریق گردش دایره وار مه بانگ های هفتگانه بر اثر مکانیزم خودکار نوسانات باز و بسته شدن یا انبساط و انقباض و محتوای کیهان ها یا جهان ها به ظهور و پیدایش و کثرت می رسند یا نه؟
زنجیره علت و معلول بصورت یک خط نمی باشد طوریکه نتوان در طول آن بسوی گذشته ها و آینده ها اولین و آخرین حلقه آنرا بطور حقیقی و دقیق تعیین نمود بلکه دایره وار است و اولین و آخرین حلقه آن برهم منطبق و یکی اند، واحد و یگانه. هرکدام از حلقه ها بطور کامل هم معلول حلقه قبل و هم علت حلقه بعد از خود می باشد. کلیه حلقه های پیشین از آغاز سفر تاکنون دیگر وجود ندارند بلکه پشت سر هم و در طول همدیگر با جهش های کلی کوانتمی از طریق وقوع مه بانگ های متوالی بهمدیگر تبدیل و به حلقه فعلی منجر گردیده اند و کلیه حلقه های بعدی تا پایان سفر هم وجود ندارند بلکه هرکدام به ترتیب و نوبه خاص و ویژه خویش با پرش های کلی کوانتمی از حلقه فعلی آفریده خواهند شد تا یک دور کامل روی دایره و بازگشت به حالت اول یعنی آفرینش آغازین یا اولیه؛ سرمدی یا مبدئی ؛ ازلی و ابدی همین طبیعت یعنی محتوای این کیهان یا جهان در سطح کمال ایده آل خوبی و زیبایی و اعتدال با کمیت و کیفیت بهشت برین در محتوای هرکدام از کیهان ها یا جهان های متناهی و مساوی و موازی و بیشمار بطور مطلق یکسان و برابر. کما ابداکم تعودون به این معنا و نه بسوی او باز می آیید.
نفس مجرد یعنی من یا خود ( و نه روح نه روان نه جان نه عقل و نه چیز دیگری ) هر فرد انسانی در لحظه مرگ به خواب ژرف و شیرین فرو می رود و به موازات آن از مشاهدات عشق و زندگی در سطح کمال ایده آل خوبی و زیبایی و اعتدال و نظم و هماهنگی با کمیت و کیفیت بهشت برین در قالب رویاهای حقیقی و روشن برخوردار میگردد بهمراه برآورده شدن کلیه آرزو های نیک و آنهم بطور مطلق مستقل از کلیه پندار ها و گفتار ها و کردار ها یا اعمال نیک و بد دنیوی و بدون کوچکترین تبعیض و استثنائی بین افراد انسانی تا لحظه بسته شدن مجدد نطفه در رحم مادر در این دنیا و بیداری و تولد دوباره در مداری برتر از مدار فعلی. این عالم یا دنیا بهمراه این آسمان و زمین همیشه بعد از وقوع مه بانگ های هشتم از نو به پیدایش و ظهور و کثرت می رسد و هر بار در یک مدار و مرتبه و درجه تکاملی برتر از قبل تا رسیدن یا بازگشتن به حالت بهشت برین در پایان این راه و سفر دایره وار مقطعی و نزولی و صعودی محتوای کیهان یا جهان بین دو حالت بهشت برین متوالی. سمبل های گردونه؛ چرخه ؛ چرخ و دایره برای سهولت فهم و درک چگونگی جاودانه بودن عشق و زندگی انسانی ایجاد شده اند.
هو الاول و الوسط و الآخر؛ الظاهر و الباطن به معنای زیر می باشد : هو یا الله اول و وسط و آخر و ظاهر و باطن همه چیز و همه کس می باشد، یعنی هیچ چیز دیگری غیر از هو یا الله یا خداوند متعال نه وجود دارد و نه می تواند وجود داشته باشد و لذا برترین اسم و صفت خداوند متعال به یکی دو تا از زبان های دنیوی انسان لایه تناه ؛ نامنتها ؛ بیکران یا بینهایت می باشد یعنی بدون تناهی یا منتها یا انتها یا کرانه یا نهایت و یا حد و مرز می باشد. بعید می دانم که بعد از پیامبر اسلام تاکنون حتا یک متفکر و اندیشمند پیرو دین اسلام معنای این آیه قرآنی را درک یا فهمیده باشد. از طرفی دیگر آیه انا لله و انا الیه راجعون از دوبخش ساخته شده است ؛ یکی انا لله که حقیقت مطلق است و دیگری انا الیه راجعون کاملا اشتباه می باشد و معنای آن مخالف معنای بخش اول آیه می باشد. انا لله به این معنا نیست که ما ( یعنی کلیه موجودات ) از الله جدا شده بوده باشیم بلکه به این معناست که ما به امر الله و از ابعاد فراوان و بیکران وی و در بطن وی آفریده شده ایم و نه از عدم یا نیستی و نه در بیرون یا خارج از وی. لذا باز گشت ما بسوی شناخت مجدد وی ست.
قبل از میلاد پیامبر اسلام در سرزمین حجاز از طریق تبلیغ و ترویج دین مسیحیت این سوال مطرح بوده است که اگر حقیقتا روح بهنگام مرگ از کالبد به اصطلاح مادی بطور دائم قبض میگردد یا جدا می شود و از طرفی دیگر قیامت کبری برای همگان برپا خواهد گردید، آنگاه روح مردگان تا آن زمان کجا خواهد رفت و آیا از زندگی برخوردار خواهد گردید و آن چگونه خواهد بود ؟ در پاسخ به این سوال عام و عمومی آیات مربوط به قیامت صغری و عالم میانی تحت عنوان برزخ بیان گردیده اند. طوریکه بخوبی مطلع هستیم در دو دین یهودیت و مسیحیت هیج گونه اثر و خبری از عالم برزخ در دست نمی باشد. لذا بینش و باور به عالم میانی برزخ و قیامت های انفرادی - صغرایی به دین اسلام تعلق دارد و لذا به همین علت و دلیل دین اسلام کامل تر از دو دین قبلی ست و نه از این لحاظ که این سه دین الهی- آسمانی باشند و دین اسلام الهی تر و آسمانی تر از آنها. ضمنن پدیده مرگ دشمن و درمقابل حیات یا زندگی نمی باشد بلکه نیم زوج بنیادی همزاد و هم بازی و هم ارز پدیده تولد که جاودانه باهم می باشند و هرگز از هم جدا نمی شوند. چرخه طبیعی تولد و مرگ حقیقت دارد اما تناسخ باطل است.
جستجو در قاموس نور