علما و مفاخر  /  علما و بزرگان دینی  /  قرن پانزدهم

ابوالقاسم خزعلی

آیت الله ابوالقاسم خزعلی (۱۳۰۴-۱۳۹۴ش) فقیه، خطیب، سیاستمدار و از فعالان در انقلاب اسلامی ایران و از شخصیت‌های شاخص نظام جمهوری اسلامی ایران بود. مشارکت در تدوین قانون اساسی جمهوری اسلامی و نیز عضویت در شورای بازنگری قانون اساسی، شورای نگهبان، مجلس خبرگان رهبری و مجمع تشخیص مصلحت نظام، جزو مناصب او در جمهوری اسلامی بوده است. او مؤسس و مسئول بنیاد بین‌المللی غدیر و هم چنین از بنیان‌گذاران مجمع جهانی اهل بیت بود. خزعلی از شاگردان آیت الله بروجردی و امام خمینی در فقه و اصول و شاگرد علامه طباطبایی در فلسفه اسلامی بود. تفسیر دو جلدی انوار جاودان از آثار اوست.

تعداد بازدید : 2626     تاریخ درج : 1393/08/27    

آیة الله ابوالقاسم خزعلی، در سال 1304 هجری شمسی در بروجرد، از توابع استان لرستان چشم به جهان گشود. پدرش مرحوم غلامرضا، به شغل ندافی روزگار می گذراند و بسیار شیفته خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله بود؛ به گونه ای که شبها فرزند خود را به روضه های مخفی و منبرهای استادان با سواد آن روزگار می برد تا بذر عشق و محبت به قرآن و اهل بیت علیهم السلام در دل و جان فرزندش شکوفه بزند.

اوضاع اقتصادی خانواده آیة الله خزعلی نابسامان بود تا آنجا که مادرش، مرحوم ربابه، مجبور بود محصولات غذایی خانگی، از قبیل ترشی تهیه کند و آن را بفروشد تا کمکی برای مخارج خانواده باشد. آقای خزعلی ده ساله بود که به همراه خانواده و برخی از بستگان به مشهد مقدس مهاجرت کرد و در آنجا روزگار گذرانید.

آیة الله خزعلی، در 6 یا 7 سالگی به مکتب خانه محله «سرسوزنی» در بروجرد رفت. معلّم او فردی بود به نام «سید جعفر شیرازی » که در مسجد محلّه درس می گفت. با هجرت به مشهد به دبستان رفت و پس از قبولی در امتحان، در کلاس چهارم ابتدایی مشغول به تحصیل شد و همواره از شاگردان نمونه کلاس بود. پس از پایان رساندن کلاس ششم ابتدایی، به دبیرستان رفت. در آن زمان در مدارس، زبان فرانسوی تدریس می شد؛ وی نیز به فراگیری زبان فرانسه مشغول بود که بعدها آن را رها کرد.

در سن 17 سالگی ـ هم زمان با سقوط حکومت رضاشاه و اشغال ایران از سوی متفقین ـ به کار نوشتن دخل و خرج مغازه ای و توزیع جنسها بین کسبه سرگرم بود تا از این راه، به امرار معاش خانواده کمک کند که ناگهان، بارقه های اشتیاق به علوم حوزوی و تحصیل حوزه علمیه مشهد دل و جانش را شعله ور ساخت؛ به گونه ای که کار و کسب را وانهاد، به تحصیل علوم دینی روی آورد.

مقدمات را در حوزه مشهد فرا گرفت و برای تحصیل سطوح به سراغ استادان ممتاز آن دیار رفت. دو سال قبل از ازدواج راهی قم شد تا از محضر بزرگان آن شهر مقدس نیز بهره گیرد و برای نخستین بار در درس خارج فقه آیة الله بروجردی(ره) و خارج اصول امام خمینی(ره) حاضر شد که این مسأله تا سال ها ادامه داشت. همچنین وی در زمینه فلسفه و تفسیر نیز از استادان بسیاری در حوزه علمیه قم بهره برد.

آیة الله خزعلی در طول دوران تحصیل خود از محضر استادان ممتاز و وارسته بسیاری بهره برده است. نخستین استاد وی، مرحوم سید جعفر شیرازی بود که در مکتب خانه به ایشان قرآن و مسائل مذهبی را آموخت. وی از اینکه نخستین استادش یکی از فرزندان پاک حضرت زهرا  سلام الله علیها بوده اظهار خرسندی می کند و آن را به فال نیک می گیرد.

با شروع به تحصیل در حوزه مشهد، صرف و نحو را نزد شیخ علی اکبر دامغانی فرا گرفت و کتاب مغنی اللبیب را نزد محقق قوچانی خواند. معالم و لمعه و قوانین را نزد سید احمد یزدی آموخت. رسائل، مکاسب و کفایه را نزد مرحوم شیخ هاشم قزوینی و بخشی از کفایه را نزد شیخ مجتبی قزوینی فراگرفت. این دو، از استادان ممتاز حوزه علمیه مشهد در علم و عمل بودند که آثار علمی و معنوی ایشان، هنوز در میان شاگردانشان و در رشد و تعالی حوزه علمیه مشهد باقی است.

آیة الله خزعلی در قم، در درس خارج فقه آیة الله بروجردی(ره) و درس خارج فقه حضرت امام خمینی (ره  شرکت کرد. وی همچنین مدتی در درس آیة الله بهجت حاضر شد و از محضر این مرد بزرگ نیز کسب فیض کرد. در بخش فلسفه، اشارات را نزد مرحوم حاج شیخ جواد خندق آبادی تهرانی خواند و در درس منظومه و اسفار علامه طباطبایی حاضر شد.

آیة الله خزعلی در دوران تحصیل و مبارزه با طلاب و فضلای بسیاری همراه بود که از میان آنان می توان به شهید آیة الله مطهری، شهید آیة الله بهشتی و آیة الله ربانی شیرازی اشاره کرد.

آیة الله خزعلی در سال های تحصیل و مبارزه خدمات فرهنگی و علمی شایانی به جامعه اسلامی ارزانی داشته است. مهم ترین خدمت فرهنگی ایشان در دوره طاغوت، تنویر افکار عمومی و آگاه کردن جوانان مستعدّ و انقلابی از خطرهای موجود، همچون جریانهای التقاطی و تز اسلام منهای روحانیت و مبارزه با جریان روشنفکری غیر متعهّد بود. وی در سخنرانیهای خود همواره بر اسلام ناب و اصیل پای می فشرد و جوانان را به اُنس با علما روحانیت شیعه و پرهیز از فراگیری اسلام از دست دیگران دعوت می کرد.

در زمینه فعالیتهای علمی، تنها اثری که از وی به چاپ رسیده، تفسیر سوره فاتحة الکتاب است. همچنین او بر شعرهای عینیه ابن ابی الحدید درباره امیرمؤمنان علیه السلام شرحی نگاشته است و در زمینه های قرآنی نیز تلاش هایی انجام داده است. بیشتر مطالعات و فعالیت های ایشان درباره قرآن و نهج البلاغه است.

بخش زیادی از زندگی آیة الله خزعلی به مبارزه با رژیم طاغوت مصروف شده است. او در فاجعه مسجد گوهرشاد در مشهد، نوجوانی ده ساله بود که فردای حادثه، با پدرش در محل حاضر شده بود و خود می گوید فجایع رژیم پهلوی چنان بود که بر من تأثیر گذاشت و آن شب، تب کردم! از آغازین حرکتهای ایشان در مبارزه بر ضد رژیم شاه، تبلیغ در رفسنجان و افشای ماهیت شاه بر سر منبر بود که به دست گیری ایشان و تبعید به گناباد انجامید.

در ماجرای انجمن های ایالتی و ولایتی، آیة الله خزعلی همواره در کنار امام(ره) بود و از جمله، حامل پیام ایشان برای علمای نجف آباد شد. همچنین وی در هیجدهم فروردین ماه 1343 به دیدار امام رفت. امام(ره) به تازگی آزاد شده بود و روزنامه اطلاعات در آن زمان مطلبی نوشته بود مبنی بر اینکه امام با دستگاه شاه کنار آمده و آزاد شد.

این مطلب باعث تأثر امام شده بود در جلسه ای که چند روز بعد در فیضیه تشکیل شده بود، آیة الله خزعلی به دستور امام بر سر منبر رفت و ماهیت کذب مطلب روزنامه اطلاعات را افشا کرد. این سخنرانی، در آن روزگار، به دلیل حماسی و مستحکم بودن، مشهور شد.

آیة الله خزعلی در طول دوران رژیم شاه، یک بار در زندان قزل قلعه زندانی شد و سه بار تبعید شد. تبعید نخست ایشان به گناوه و دامغان بود که سه سال به طول انجامید. تبعید دوم به زابل بود و در تبعید سوم پنهان شد و روی نشان نداد. در این زمان بود که حضرت آیت الله خامنه ای در مخفیگاه به دیدار ایشان رفته و با هم از نزدیک آشنا شدند.

آیة الله خزعلی در گزارش های ساواک، روحانی افراطی، اخلال گر طرفدار خمینی نامیده شده بود. در تبعید سوم وی پنهان شده بود تا ساواک نتواند او را دستگیر کند. در این هنگام خبر شهادت فرزندش در قم به دست او می رسد. آیة الله خزعلی در تشییع جنازه فرزندش شرکت می کند. او هرگز در تشییع فرزندش، اشک نریخت و خدا را در آن مصیبت سپاس می گفت.

امضای آیة الله خزعلی در بسیاری از بیانیه ها در مرجعیت امام(ره) و لزوم مبارزه با رژیم شاه به چشم می خورد. همچنین وی در دوره طاغوت، همکاری نزدیکی با جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و اعضای آن داشته است و در مبارزات آن مرکز با رژیم شاه به طور جدی شرکت می کرده است.

از دیگر فعالیت های او در پیش از انقلاب اسلامی، حمل پیام های امام (ره) به آیة الله سید کاظم شریعتمداری و همچنین دریافت پاسخ آیة الله شریعتمداری به امام(ره) بوده است.

حضرت آیة الله خزعلی پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز فعالیت های گسترده ای برای پیشبرد انقلاب انجام داده است. وی در این سال ها، همواره یار صدیق امام خمینی (ره) و رهبر معظم انقلاب اسلامی، حضرت آیة الله خامنه ای بوده و همواره مردم را به پیروی از ولایت مطلقه فقیه، و شناخت هوشمندانه توطئه های دشمن و نیز مبارزه با خط نفاق تشویق می کرده است.

آیة الله در طول دوران جنگ تحمیلی بارها در جبهه ها حضور یافت و همواره مایه دلگرمی رزمندگان اسلام بوده است.

برخی از مسؤولیت های ایشان پس از انقلاب اسلامی به شرح زیر است:

ـ عضویت در مجلس خبرگان قانون اساسی؛

ـ عضویت در مجلس خبرگان رهبری در سه دوره متوالی به نمایندگی از مردم استان خراسان؛

ـ عضویت در شورای نگهبان قانون اساسی.

آیت‌‌الله ابوالقاسم خزعلی  پس از یک دوره طولانی بیماری و به دلیل کهولت سن صبح  روز چهارشنبه  مورخ 1394/06/25 دعوت حق را لبیک گفت.

کلمات کلیدی
فرزندان  |  تبعید  |  زندگینامه  |  دوران کودکی  |  تبلیغ دین  |  شاگردان  |  رحلت  |  پیام تسلیت مقام معظم رهبری  |  آیة الله خزعلی  |  تولد  |  آثار و تألیفات  |  فدائیان اسلام  |  آیت الله خزعلی (ره)  |  همراهی با امام خمینی(ره)  |  مسؤولیت ها  |  شیخ ابوالقاسم خزعلی  |  تحصیل در حوزه مشهد  |  تحصیل در حوزه قم  |  تبعید به زابل  |  حافظ قرآن و نهج البلاغه  |  پشتیبان ولایت فقیه  |  سید نورالله طباطبایی نژاد  | 
لینک کوتاه :