حجه الاسلام والمسلمین محمدجعفر امامی در سال 1322 و در شب عیدفطر، در روستای «لایزنگان»(خشم علیا) از توابع شهرستان «داراب» استان فارس، در میان خانواده ای مذهبی چشم به جهان گشود. پدرش روحانی نبود، ولی پدر بزرگش در کسوت روحانیت بود، اما از راه باغداری و کشاورزی زندگی خویش را اداره می کردند.
حجه الاسلام والمسلمین امامی دوران ابتدایی را در زادگاه خود، ابتدا در مکتب خانه و پس از آن در مدرسه ابتدایی آن روز به تحصیل گذراند. در سال 1337 به «حوزه علمیه داراب» که تحت سرپرستی مرحوم آیة الله نسابه اداره می شد وارد شد و تا سال 1341 در آنجا بود.
در طی این سال ها، دروس دوره مقدمات و بخشی از دروس دوره سطح را آموخت و سپس به «حوزه علمیه قم» آمد. در قم، نخست به مدرسه رضویه رفت و دروس دوره سطح را پی گرفت و در مدتی کوتاه، آن را به پایان برد. سپس به درس خارج استادان مشهور آن روزگار رفت و از محضر بسیاری از آنان بهره مند شد. اما استاد اصلی او در این بخش آیت الله العظمی مکارم شیرازی بود.
حجه الاسلام والمسلمین امامی در سال های تحصیل خود به محضر استادان بسیاری شرفیاب شد. او در حوزه علمیه داراب، جامع المقدمات را نزد مرحوم حاج شیخ علی آقا منوچهری(ره)، سیوطی، شرح قطر و بخشی از لمعه، قوانین و مطول را نزد حجج اسلام مرحوم حاج شیخ محمدعلی عندلیبی و مرحوم حاج شیخ محمد حسن عندلیبی فرا گرفت و بخش دیگر آن را در قم در محضر آیة الله حاج شیخ علی پناه اشتهاردی آموخت. رسائل را نزد آیة الله شیخ حسین نوری و آقای صدیقین فرا گرفت، در قسمتی از مکاسب و شرح تجرید علامه از مرحوم آیة الله حاج شیخ غلامحسین شرعی استفاده کرد و قسمت دیگری از مکاسب وکفآیة را در بحث آیة الله العظمی مکارم شیرازی حضور یافت و تا پایان کفایتین در این درس شرکت داشت(و در همین مدت بقیه دروس دبیرستان را به طور متفرقه امتحان داد).
با پایان دوره سطح، در درس خارج فقه و اصول حضرات آیات عظام گلپایگانی، میرزاهاشم آملی، حاج شیخ مرتضی حائری، مکارم شیرازی و شریعتمداری شرکت کرد و در فلسفه از استاد حضرت آیة الله جوادی، در عرفان از بحث های استاد حضرت آیة الله حسن زاده آملی و در تفسیر از محضر حضرت آیة الله مشکینی بهره های بسیار برد.
مهم ترین فعالیت حجه الاسلام والمسلمین امامی در این عرصه، همکاری در تألیف تفسیر نمونه، پیام قرآن و اخلاق در قرآن است. «تفسیر نمونه » که محصول تلاش گروهی از محققین، زیر نظر حضرت آیة الله العظمی مکارم شیرازی بود، کوششی برای آشنایی همگان با قرآن و مفاهیم آن است.
استاد امامی و برخی دیگر از استادان و فضلای حوزه، در طول سال های متمادی به تحقیق در قرآن و آماده سازی این تفسیر مبادرت نمودند. ترجمه سه جلدی نهج البلاغه را با همکاری دوست خود، حضرت حجه الاسلام والمسلمین شیخ محمد رضا آشتیانی، زیر نظر حضرت آیة الله العظمی مکارم شیرازی انجام داد و هم اکنون نیز در تهیه و تألیف «پیام امام امیرمؤمنان علیه السلام شرحی چون «تفسیر نمونه» بر «نهج البلاغه» با جمعی از دوستان، تحت نظر معظم له شرکت دارد.
از حجت الاسلام والمسلمین امامی، کتب دیگری نیز منتشر شده است که برخی از آنها به شرح زیر است:
1- رهبری امام علی علیه السلام(ترجمه کتاب المراجعات)،
2- اسلام و مسائل زندگی،
3- پای سخنان پدر(بحثی روان در باره فرقه ضاله بهائیت)،
4- اسلام و استعمار،
5- اسلام و مسائل روز،
6- طرحی نو در تدریس عقائد(با همکاری، برای سازمان تبلیغات اسلامی)،
7- نظام دفاعی اسلام(جهت ارتش جمهوری اسلامی ایران، با همکاری)،
8- روزه، روش نوین برای درمان بیماری ها،
9- خدمات اجتماعی در اسلام،
10- ترجمه و شرح فشرده ای بر صحیفه سجادیه(با همکاری، جهت سازمان اوقاف و امور خیریه)،
11- بیست درس عقائد(جهت عقیدتی سیاسی نیروی انتظامی)،
12- جزوه درس های عقیدتی و اخلاقی برای مهمانداران هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران،
13- چراغ ایزد، بررسی فشرده و نقدی بر سخنرانی «هاشم آغاجری » در «خانه معلم همدان»،
14- «راست قامتان جاده توحید، اما زبد...!!»، پاسخی به نامه 127 نفر ازنمایندگان مجلس ششم به مقام معظم رهبری،
15- ستاره ای که غروب کرد(شرح حال آیت الله نسابه )و...
همچنین، مقالات متعددی از ایشان در نشریاتی همچون: نشریه سالانه «نسل جوان»، پیام حوزه» و... به چاپ رسیده است.
حجه الاسلام والمسلمین امامی، در پیش و پس از انقلاب اسلامی در عرصه های گوناگون سیاسی حضور فعال داشته است. او در سال های حکومت پهلوی برای تبلیغ به نقاط مختلف کشور سفر می کرده و در آنجا ماهیت رژیم پهلوی را افشا می نموده است، تا آنجا که رژیم پهلوی او را ممنوع المنبر کرد و تا پیروزی انقلاب این ممنوعیت ادامه داشت.
از آغاز ورود او به قم که مبارزه مرجعیت و روحانیت با تصویب «لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی» بر ضد رژیم پهلوی شروع شد، همواره در تمام صحنه های این مبارزه شرکت داشت. او در جریان رفراندوم و لوایح ششگانه، در سخنرانی جلسه مهم مدرسین حوزه که پس از لغو مصوبه انجمن های ایالتی و ولایتی در مسجد اعظم قم که در آن آیة الله العظمی مکارم و مرحوم حجه الاسلام حاج شیخ مرتضی انصاری سخنرانی کردند و موضع مدرسین حوزه را اعلام داشتند و در کلیه سخنرانی های امام راحل، آیة الله العظمی امام خمینی چه آنها که در مسجد اعظم ایراد فرمودند و چه سخنرانی معروف مدرسه فیضیه در عصر عاشورا شرکت داشت. و نیز در صحنه پانزده خرداد در قم که ملت ایران به خاک و خون کشیده شدند، حضور داشت.
در شب و روز آزادی امام(ره) از حبس و حصر و حضور مردم قم در بیت ایشان و ورود هیأت های دیدار کننده از شهرستان های کشور، و سخنرانی آن حضرت در مسجد اعظم و در جشن بازگشت حضرت امام که در فیضیه منعقد گردید و نیز در سخنرانی ضد کاپیتولاسیون که در بیت خود حضرت امام(ره) در محله یخچال قاضی قم انجام گرفت، در تمامی این مراحل حضور داشت.
او پس از انقلاب نیز درصحنه های گوناگون، همواره پشتیبان انقلاب و امام(ره) بوده است، در آغاز به نمایندگی از امام در آمادگاه منظریه قم و در ستادانقلاب، مدتی در سازمان برنامه و بودجه و مدتی در وزارت بازرگانی انجام وظیفه نمود. در طی سالهای دفاع مقدس نیز با تنظیم کتاب نظام دفاعی اسلام و بحث های «عقائد و اطلاعات» رزمندگان اسلام رابا مبانی دفاع و دیدگاه اسلام در باره آن آشنا می ساخته است.
حجه الاسلام والمسلمین امامی از اعضای جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در سوم شعبان المعظم 1429 برابر با پانزدهم مرداد ماه 1387ش. بعد از نماز صبح دعوت حق را لبیک گفته و به ملکوت اعلی پیوست.
جستجو در قاموس نور