حاج شیخ عباسعلی محقق خراسانی فرزند ملا بمانعلی محقق خراسانی، از مشاهیر وعّاظ ایران بود، در 15/ صفر/ 1310 ق در مشهد مقدس متولد شد.
ادبیات را نزد پدرش آموخت، و سطوح را نزد: میرزا محمّد باقر مدرس رضوی و شیخ حسن برسی، و حکمت را از محضر آقا بزرگ شهیدی و حاج شیخ محمّد علی فاضل استفاده نمود، سپس از راه وعظ و تبلیغ به ارشاد و هدایت مردم پرداخت. و بالغ بر 60 سال عمر خود را صرف مطالعه کتب نمود و با ذوق سرشار مردم را به سوی حقیقت هدایت می کرد، و مواعظ سودمند و سخنان جذّاب او در قلوب بسیاری تأثیر داشت به طوری که هر شنونده را تحت الشعاع قرار می داد.
در سال 1352 ق به اعتاب مقدسه مشرّف، و بعد از نماز مغرب و عشای آیت اللّه سید ابو الحسن اصفهانی در صحن مطهر علوی منبر رفته، و سایر طلاب و فضلا و بلکه شخص آیت اللّه را شیفته بیانات خود نمود. در سال 1353 ق رسما از مشهد مقدس به تهران نقل مکان نمود، و در نشر و گسترش معارف اسلامی و انجام وظایف دینی سعی کافی داشتند.
در اواخر عمر چند سال متوالی به خواسته آیت اللّه طباطبائی بروجردی سه ماه ذی حجه، محرم، و صفر را به قم رفته و دهه عاشورا و دهه آخر صفر در منزل آیت اللّه و مسجد اعظم و سایر مجالس منبر می رفتند.
از آثار او: رساله در اثبات وجوب حجاب در دین مبین اسلام (که در 1367 ق به چاپ رسیده است).
سرانجام در صبح روز سه شنبه 2/ ذی قعده/ 1383 ق مطابق با 27/ اسفند/ 1342 ش درگذشت، و در ارض پاک قم در مقبره بیات (مقابل پل آهنچی) مدفون شد.
از فرزندان وی:
1- شیخ هادی محقق، از فضلای اهل منبر.
2- دکتر مهدی محقق، استاد دانشگاه تهران.
- منابع
1- گنجینه دانشمندان 4/ 561.
2- مؤلفین کتب چاپی 3/ 691.