شیخ علی علم الهدی فومنی (1371 ق) مردی فقیه و دانشمند و ادیب و سخن دان بود. آن بزرگوار مدتی در رشت گیلان به تدریس سطح اشتغال داشت، در ادبیات تسلط و در مقدمات ید طولائی داشت، خوش ذوق و خوش قریحه و از استعداد فکری بسیار عالی برخوردار بود. در مدارس علمی رشت مشغول تدریس بود، و اغلب طلاب گیلان در مقدمات و سطح نزد ایشان تلمّذ کردند.
بنا بر اظهارات یکی از فضلای لاهیجانی، علم الهدی در تهران جزو شاگردان آیت اللّه شیخ فضل اللّه نوری، و از دوستان و همدرسان علامه حکیم شیخ محمّد مهدی مازندرانی «امیر کلائی» بود.
سرانجام در روز شنبه 11/ محرم/ 1371 ق مطابق با 20/ مهر/ 1330 ش درگذشت، و در انتهای قبرستان حاج شیخ قم مدفون گردید.
منبع: تاریخ علماء و شعرای گیلان 123.
جستجو در قاموس نور