میرزا محمّد تقی اشراقی فرزند آیت اللّه میرزا محمّد (ارباب) قمی، از سخنوران به نام و واعظان معروف ایران بود.
این سخنور بزرگ در سال 1313 ق در شهر مقدس قم در خانواده علم و فضیلت دیده به جهان گشود و در کنار پدر بزرگوارش نشو و نما یافت.
مقدمات اولیه و سطوح را نزد آیت اللّه شیخ ابو القاسم قمی «کبیر» فراگرفت و خارج را نزد والد معظم خود، و آیت اللّه حاج شیخ عبد الکریم حائری یزدی در فقه و اصول، و معقول را از محضر میرزا علی اکبر حکمی یزدی «تجلّی» استفاده نمود. وی دارای مقام اجتهاد بود و در حوزه علمیه قم و فلسفه و حکمت و عرفان و تفسیر و سطوح فقه و اصول را با بیانی رسا تدریس می نموده است.
در فنّ خطابه و ابتکارات منبر در عصر خودش نظیر نداشته است، علاوه بر این دارای اخلاقی زیبا و پسندیده بود، و حالت تواضع عجیبی داشت. در آن زمان در تمام منابر خود از سیاست مداران و دولت مردان انتقاد می نمود، و وطن فروشان را در منابر خود استیضاح می نمود.
از تألیفات ایشان:
1- تفسیر سورة یوسف علیه السّلام.
2- تفسیر سورة ن و القلم.
3- تفسیر سورة الاعلی.
4- تفسیر سورة یس.
5- الاربعون حدیثا (خطی).
6- تقریرات فقه مکاسب آیت اللّه حائری.
اشراقی در سال 1368 ق از تهران دعوتش کردند برای تبلیغ و ارشاد مؤمنین در ماه رمضان در مدرسه صدر جلو خان مسجد سلطانی و مسجد اردبیلی ها، از روز اول ماه مبارک رمضان تا روز بیست و چهار رمضان مرتبا انجام وظیفه می کرده است.
هزاران نفر مردم محترم تهران طبقات حتی علما در این مدت مزبور از بیانات شیوای این بزرگ خطیب جهان تشیع استفاده فراوان برده اند.
سرانجام در روز جمعه 25/ رمضان/ 1368 ق مطابق با 31/ تیر/ 1328 ش درگذشت.
عده ای اعتقاد بر آن دارند که سکته کرده، عده ای دیگر مرگش را مشکوک می دانند. به هرحال این مصیبت عظما برای مردم قهرمان تهران و قم و دیگر شهرهای ایران بسیار ناگوار شد. پیکرش را با تجلیل فراوان از تهران به قم آوردند در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه علیها السّلام نزدیک قبر استادش آیت اللّه حائری به خاک سپردند. از شیخ سعید اشراقی باقیات صالحات این عالم با تقوا و فضیلت، فرزند فاضل ایشان شیخ شهاب الدّین اشراقی است.
منابع
1- آثار الحجة 1/ 135 و 2/ 139.
2- آینه دانشوران 195.
3- رجال قم 148.
4- شهدای روحانیت 192.
5- گنجینه دانشمندان 2/ 337.
6- مؤلفین کتب چاپی 2/ 245.
جستجو در قاموس نور