سید فخر الدین سیّدی قمی

حاج سید فخر الدّین قمی «سیدی» فرزند سید ابو القاسم شیخ الاسلام فرزند سید محمّد رضا فرزند سید ابو طالب حسینی (داماد میرزای قمی صاحب «قوانین الاصول»)، از شیوخ علمای قم و از معاریف عصر خود، خواهر علامه سید ابراهیم تهرانی «لاله زاری» را به همسر انتخاب کرده، ملقب به طاهری و سیدی می باشد.

در سال 1281 ق (سال وفات شیخ انصاری) در قم دیده به جهان گشود.

پس از نمو و رشد و طی مقدمات مدت زمانی از محضر آیت اللّه سید صادق روحانی مقداری سطوح تلمذ کرد، و آن را در تهران نزد آیت اللّه شیخ محمّد حسن آشتیانی به انجام رسانید، مدتی هم در اصفهان نزد آقا منیر الدّین تحصیلاتی داشته است. سپس به عتبات عالیات عزیمت نمود. ابتدا در نجف اشرف از محضر آیات:

میرزا حبیب اللّه رشتی، آقا رضا همدانی، شیخ محمّد کاظم خراسانی و سید محمّد کاظم طباطبائی یزدی و شیخ الشریعه اصفهانی استفاده نموده و بعدا به سامرا هجرت نمود، و از محضر آیات: سید محمّد حسن شیرازی و سید محمّد فشارکی اصفهانی به مدت 6 سال بهره مند گردید. آنگاه در سال 1317 ق به زادگاه خود بازگشت، و به تدریس سایر کتب سطوح مانند: شرح لمعه، قوانین، مکاسب و رسائل و نیز کتابهای مسالک الافهام و ریاض المسائل اشتغال داشت، و عده ای از محضر وی استفاده نمودند.

وی دارای اجازاتی است از: میرزا حسین خلیلی تهرانی، میرزا محمّد تقی شیرازی، سید محمّد کاظم طباطبائی یزدی بود.

نقل یک داستان

فاضل ارجمند جناب آقای سید حسن سیدی فرزند مترجم له داستانی از پدر خود برای نگارنده نقل کردند که اینجا ثبت می گردد:

شبی از خواب بیدار شدم درحالی که اشتیاق زیادی جهت زیارت حرم مطهر حضرت عسکریین علیهما السّلام در درون خودم احساس می کردم، و با اینکه می دانستم نیمه شب درب بسته است، مع ذلک در اثر اشتیاق مذکور بیرون رفتم، منزل ما که در کوچه های پرخم و پیچ بود، در یک دهلیز صدایی شنیدم، ابتدا فکر کردم صدای یک حیوانی باشد ولی بعدا منکشف شد که صدای یک انسان است، نزدیک شدم، دیدم که مشغول عبادت و ذکر اللّه است، نزدیک تر که شدم معلوم شد که آیت اللّه (آخوند ملا فتحعلی عراقی) نشسته و مشغول عبادت است.

از ایشان پرسیدم: چرا اینجا را انتخاب کردید؟

فرمودند: اشتیاق زیادی جهت زیارت حرم پیدا کردم ولی در وسط راه را گم کردم و به اینجا رسیدم، به همین خاطر مشغول نافله شدم تا اینکه فرجی پیدا شود.

بعد همراه ایشان به سمت حرم رفتیم تا اینکه درب حرم را باز کردند.

از آثار او:

1- الفروق بین النافلة و الفریضة، 2- رسالة فی الارث.

سرانجام در روز دوشنبه 3/ شعبان/ 1363 ق مطابق با 2/ مرداد/ 1323 ش به سن 82 سالگی در قم درگذشت، و در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه علیها السّلام در جوار قبر آیت اللّه حائری یزدی به خاک سپرده شد.

فرزندانش:

1- سید علی محمّد 2- سید محمّد 3- علامه سید عبد الحسین 4- سید حسن، در سال 1330 ق در قم دیده به جهان گشود، مقدمات را نزد میرزا علی حکمی ناسوتی و سطوح را نزد میرزا محمّد همدانی تلمذ کرد، و خارج را از محضر آیات:

حاج شیخ عبد الکریم حائری یزدی (2 سال)، سید محمّد حجت کوه کمری، سید محمّد تقی خوانساری، میرزا محمّد همدانی، شیخ محمّد علی شاه آبادی و سید حسن طباطبائی بروجردی استفاده نمود، و فعلا در (مسجد حاج آقا نقی) در خیابان باجک قم به اقامه جماعت و ارشاد مردم اشتغال دارد.

و سه داماد داشت که عبارتند از:

1- آیت اللّه سید ابو الحسن روحانی قمی (فرزند سید صادق).

2- علامه شیخ حبیب اللّه فقیه مازندرانی.

3- میرزا محمّد تقدیری.

- منابع

1- آثار الحجة 1/ 219.

2- آینه دانشوران 150.

3- اعیان الشیعة 2/ 269 (در ذیل ترجمه میرزا ابو طالب قمی).

4- افادات دانشمند محترم آقای سید حسن سیدی (فرزند صاحب ترجمه).

5- الاجازة الکبیرة 123.

6- المسلسلات فی الاجازات 2/ 179.

7- تاریخ قم 279.

8- رجال قم 138.