علما و مفاخر  /  علما و بزرگان دینی  /  قرن پانزدهم

محمّد باقر ملبوبی

حجه الاسلام، محدث خبیر و مورخ شهیر حاج شیخ محمدباقر بن محمدتقی ملبویی (1308 - 1373 ش) از فضلاء دانشمندان و افاضل نویسندگان اراکی حوزه علمیه است از آثار ایشان می توان به شرح دعای کمیل و کتاب الوقایع و الحوادث در 9 جلد نام برد.

تعداد بازدید : 3152     تاریخ درج : 1390/10/03    

محمدباقر در خانواده ای روحانی، دوم تیر ۱۳۰۸ ش. در شهر اراک دیده به جهان گشود. پدرش شیخ محمدتقی ملبوبی از علمای بزرگ اراک و مردی عابد، متدین، از اساتید حوزه علمیه اراک و معلم قرآن و اخلاق بود. محمدباقر از کودکی علاقه فراوانی به یادگیری داشت در شش سالگی به مدرسه ابتدایی در شهر اراک وارد شد و با جدیت و موفقیت این دوران را تا ششم قدیم به پایان رساند. محمدباقر در کودکی، پدر را از دست داد و دست نوازشگر او از سرش کوتاه شد. با از دست دادن پدر، زندگی سخت او هم شروع شد؛ چون در این دوران دو برادر خویش را نیز از دست داد.

محمدباقر در دوازده سالگی وارد حوزه علمیه اراک شد. او مقدمات دروس حوزه را در مدرسه حاج آقا ضیاءالدین، زیر نظر آیت الله صدرا با موفقیت به پایان رساند.

پس از اتمام مقدمات، برای ادامه تحصیل، در سال ۱۳۲۴ ش. وارد حوزه علمیه قم گردید و در درس خارج آیت الله فیض، آیت الله شیخ عبدالنبی عراقی، آیت الله العظمی بروجردی، امام خمینی قدس سره، آیت الله مرعشی نجفی، آیت الله گلپایگانی، آیت الله مجاهدی و آیت الله سلطانی طباطبایی حاضر شد.

شیخ محمدباقر همواره در کنار تحصیل، به کار تحقیق و تألیف نیز مشغول بود که قسمتی از آثارش چاپ شده و بخشی دیگر به چاپ نرسیده است. آثار چاپ شده عبارت است از: ۱- شرع دعای کمیل. ۲- کتاب۹ جلدی الوقایع و الحوادث. ۳- حقیقت جاویدان؛ ۴- شرح خطبه حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها؛ شایان یادآوری است حجت الاسلام ملبوبی در تمام زمینه ها فعالیت داشت؛ ولی او بیشتر در زمینه تاریخ تخصص داشته است.

او هیچ گاه احتیاط در زمینه های مختلف را از دست نمی داد و در مسئولیت هایی که بر عهده داشت، نهایت پرهیزگاری را رعایت می نمود. می گفت: «انسان نباید برای رسیدن به دنیا، از دین خود بگذرد و آخرت خود را به چند روز خوشی این دارفانی بفروشد و در آخرت کوله بار ذلت را به دوش کشد».

هنگام راز و نیاز با خدای خویش چنان با خضوع و خشوع می گریست که هر کس او را می دید، گمان می کرد که او چند لحظه ای بیش زنده نخواهد بود.

حجت الاسلام محمدباقر ملبوبی بسیار کم حرف بود و سعی می کرد هنگام سخن گفتن، سخنان مفید بر زبان جاری کند و از سخنان بیهوده و لغو دوری می نمود. در این باره می فرمود: «عزیزان من! زبان خویش را کنترل کنید تا به بلاهای عظیم و معصیت های بی شمار که با این زبان به وقوع می پیوندد، مبتلا نشوید. زبان، نعمت بسیار بزرگی است که خداوند با آن قدرت بیان را به انسان داده است. این عضو اگر در مسیر حق استفاده شود، بسیار باارزش است و اگر انسان او را کنترل ننماید، بسیار خانمان سوز است.

محمدباقر ملبوبی بخصوص در سال های آغازین نهضت اسلامی ایران، که مبارزات همه جانبه اسلام خواهان روز به روز گسترش می یافت و دستگاه طاغوت هر فریادی را در نطفه خفه می کرد، به همراه دوستانش وارد عرصه مبارزات سیاسی شد. در چنین زمانی او در سخنرانی هایی که در مناطق مختلف داشت، چهره ضددینی شاه را برای مردم بازگو می کرد و آن ها را دعوت به اتحاد می کرد.

این عالم وارسته پس از عمری تلاش و کوشش، بعد از چند سال بیماری، با توجه با صدمات روحی و جسمی در مدت عمر پربرکت خویش، در تاریخ هفتم ربیع الاول ۱۹۱۵ ق. مصادق با ۲۵ /۳ /۱۳۷۳ ش. در بیمارستان آیت الله گلپایگانی دعوت حق را لبیک گفت و پس از تشییع باشکوه و نماز آیت الله مجتبی عراقی، در قبرستان باغ بهشت، روبروی گلزار شهدا در بقعه علما، دفن گردید.

کلمات کلیدی
فرزندان  |  زندگینامه  |  تحصیلات  |  اجازات  |  ولادت  |  خاطرات  |  وفات  |  دعای مستجاب  |  کنترل زبان  |  زهد و تقوا  |  آثار و تألیفات  |  از نگاه دیگران  |  تضرع به درگاه خدا  |  ویژگی های اخلاقی  |  فعالیت های سیاسی  |  فعالیت های فرهنگی - اجتماعی  |  عشق اهل بیت  |  شیخ محمدباقر ملبوبی  |  الوقایع و الحوادث  |  عنایت اهل بیت(ع)  | 
لینک کوتاه :  
نویسنده : نسرین تاریخ : 1393/02/06

سلام من دختر جوادملبوبی هستم لتفا این راهم اضافه نمایید بهجلوی اسم پدر من که او الان دارد تخصص میخواند.