حاج سید علی رضا فرزند میرزا محمّد علی و نوه سید محمّد صادق طباطبائی مدرسی یزدی، از دانشمندان و اساتید مبرّز حوزه علمیه یزد بود.
وی در سال 1329 ق مطابق با 1290 ش در یزد دیده به جهان گشود.
مدرسی ادبیات و بخشی از سطوح را نزد: پدر ارجمند خود، ملا حیدر، میرزا حسن محمودآبادی یزدی، میرزا آقا مدرسی و سید احمد مدرسی فرزند سید محمّد طباطبائی فراگرفت و در سال 1349 ق به قم مهاجرت کرد و سطح را نزد میرزا محمّد همدانی به پایان رساند. دروس خارج را هم از محضر آیات: حاج شیخ عبد الکریم حائری یزدی، سید محمّد حجت کوه کمری و سید محمّد تقی خوانساری در قم و در نجف اشرف از محضر شیخ ضیاء الدّین عراقی و سید ابو الحسن اصفهانی بهره مند شد. آن گاه به زادگاهش بازگشت و در مدرسه مصلی به تدریس و در مسجد آنجا به اقامه جماعت اشتغال پیدا کرد.
وی مردی دانشمند، فاضل، زاهد و متقی و با اخلاق عالی بود و به اهل علم و طلاب یزد خدمت زیادی نمود و برخی از امور آنان را متکفل می شد. تعمیر مدرسه و مسجد مصلی به همت ایشان انجام گرفت.
مدرسی از حضرات آیات: حائری یزدی، حجت کوه کمری و عراقی اجازات علمی و روایی دریافت کرده بود.
سرانجام در روز دوشنبه 24/ رمضان/ 1393 ق مطابق با 29/ مهر/ 1352 ش در سن 64 سالگی در یزد دار فانی را وداع گفت. پیکرش به قم حمل و پس از تشییعی باشکوه، در قبرستان شیخان به خاک سپرده شد.
تربت پاکان قم، ج 2، ص: 1116
فرزندانش:
1- سید محمّد علی مدرسی 2- حجة الاسلام سید ابو الحسن مدرسی و دو دختر.
منابع
1- آثار الحجة 2/ 390.
2- آینه دانشوران 252.
3- النجوم السّرد بذکر علماء یزد (خطی- سید جواد مدرسی).
4- حوادث الأیام.
5- گنجینه دانشمندان 7/ 451.