علما و مفاخر  /  علما و بزرگان دینی  /  قرن دوازدهم

سید صدرالدین رضوی قمی

سید صدرالدین محمدبن محمد باقر رضوی قمی،عالم و محدث ، فقیه اصولی و مرجع تقلید قرن دوازدهم بود. اصل وی از قم است و نسبتش به امام محمدباقر (ع) می‌رسد. در اصفهان نزد آقاجمال خوانساری و شیخ جعفر قاضی و محقق شیروانی تلمذ نمود. سپس به قم رفت و به تدریس و ارشاد مشغول شد. در فتنهٔ افغان به موطن برادرش ، همدان و از آنجا به نجف رفت و مراتب علمی خود را به کمال رسانید و از ملا شریف‌ابوالحسن عاملی و شیخ احمد جزائری بهره گرفت. استاد اکبر، محقق بهبهانی، شاگرد اوست. و در نوشته‌هایش از رضوی قمی به سید سند استاد تعبیر می‌کند. سید عبدالله جزائری نیز از وی روایت کرده است.

تعداد بازدید : 5683     تاریخ درج : 1387/07/18    

سید صدر الدین رضوی قمّی از فقیهان و دانشوران برجسته قرن یازدهم و دوازدهم هجری است. او در سال 1095 ه. ق در یک خانواده اصیل و بلند پا به عرصه وجود نهاد و نامش را صدر الدین نهادند. پدرش؛ محمد باقر رضوی است.

از خاندان سید صدر اطلاع دقیقی در دست نیست؛ گر چه بعضی از نویسندگان، عده ای از عالمان شیعه را جزو این خاندان جلیل به حساب می آورند، همانند: محمد مهدی، فرزند میرزا محمد باقر حسینی مشهدی که گفته اند او جد سادات همدان است. همچنین محمد باقر رضوی قمی که او را قمی الاصل، متولد و سکن همدان دانسته اند.

سید صدر در حوزه علمی اصفهان که در آن دوره از رونق بسزایی برخوردار بود، نزد جمعی از نخبگان علم و حکمت و فقه حاضر شد و با همت بلند و رنج فراوان به درجات بالایی از دانش و فضل دست یافت از جمله:

آقا جمال الدین خوانساری، شیخ جعفر قاضی و علامه شیروانی.

در منابع گوناگون مطالعه شد،به شاگردان سید صدر اشاره ای شده بود و تنها عالمی که به عنوان شاگرد سید مطرح است، آیت حق و الگوی تقوی و تواضع؛ وحید بهبهانی است که به حق ستاره پر فروغ آسمان علم و فضل و اندیشه است؛ زیرا او مؤسّس علم اصول است، آن هم در زمانی که نزدیک بود بر اثر رونق گرفتن بازار اخباریگری، علم «اصول فقه» از میان حوزه علمی شیعه از بین برود. بر اثر تلاش های بی وقفه این اصولی متفکر پایه های علم اصول بر براهین قاطع استوار شد و نه تنها علم اصول به این وسیله از نابود شدن نجات یافت؛ بلکه مشرب و مسلک اخباری ها از هم فرو ریخت. اگر سید صدر را شاگردی جز وحید بهبهانی نبود، باید گفت زهی فخر و مباهات که چنین استادی چنین شاگردی را تربیت کرد.

تألیفاتی چند برای سید صدر ذکر کرده اند همانند: حاشیه بر مختلف علّامه حلّی و کتاب طهارت؛ اما مشهورترین و معتبرترین کتابی که از او به یادگار ماند، شرح بر شرح وافیه در علم اصول فقه است.

سید صدر الدین در سال 1160 ه. ق در سن شصت و پنج سالگی، روحش از عالم خکی پرواز کرد و به ملکوت اعلی پیوست؛ البته زمان رحلت و محل دفنش معلوم نیست.

کلمات کلیدی
زندگینامه  |  استادان  |  علامه وحید بهبهانی  |  شاگردان  |  رحلت  |  محل تولد  |  پدر  |  آثار و تألیفات  |  از نگاه دیگران  |  خاندان  |  سید صدرالدین رضوی قمی  |  فتنه محمود افغان  |  آقا جمال الدین خوانساری  |  شیخ جعفر قاضی  |  علامه شیروانی  |  شرح وافیه در اصول  |  مبانی اصولی  |  حجّیت قطع  |  حجّیت ظواهر  | 
لینک کوتاه :