×

شعر مهدوی


تعداد بازدید : 660     تاریخ درج : 1392/06/24

به کوشش: مهدی دیلمی

در انتظار، ثانیه ها را شمرده ایم!

این شماره از مجلة امان هم زمان شده است با نهم ربیع الاول؛ آغازین روز امامت حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه الشریف. خواستیم صفحة شعرمان را با اشعار ناب شاعران آیینی کشورمان، که الحمدلله کم هم نیستند، مزین کنیم؛ ولی هر چه گشتیم کمتر یافتیم! در موضوع مهدویت، شعرهای فراوانی پیدا کردیم، ولی درباره خاص نهم ربیع الاول شعرهای زیادی نیافتیم. امیدواریم سال آینده که خواستیم صفحة شعر مجله را چاپ کنیم، آن قدر شعر داشته باشیم که در گزینش ابیات متحیر شویم.

**

آیت الله محمدحسین بهجتی اردکانی رحمه الله (1314-1386ش) از عالمان و شاعران معاصر است که از آغاز جوانی شعر می گفت. خودش می گوید: «نمی دانم اولین شعرم را کی گفتم و از چه کیفیتی برخوردار بود؛ اما آنچه یادم است از همان دوران طفولیت به شعر علاقة فراوان داشتم. قطعاتی که بر دلم می نشست را در کوتاه ترین زمان حفظ می کردم.» تخلص شعری اش «شفق» بوده و بیشترین سروده هایش، دربارة چهارده معصوم علیهم السلام است. علاوه بر این، اشعار بسیار جذاب و دلنشینی دربارة انقلاب، شهید، استقامت و پاره ای از مسائل اخلاقی سروده است. جام شکسته عنوان غزلِ زیبایی از «مجموعه شعر بارش نور» از آثار ایشان است که تقدیمتان می گردد.

جام شکسته

در انتظار، ثانیه ها را شمرده ایم

در دیده سیل اشک به دامن فشرده ایم

شیرازه بسته دفتر دل را ز خون چو گل

جان و جگر چو شمع به آتش سپرده ایم

حسرت به جان، شراره به دل، خون به دیدگان

این است حاصلی که ز ایام برده ایم

پنجاه و پنج سال، شب و روز کنده جان

گه سوخته چو مشعل و گاهی فسرده ایم

اینک به نیمه راه در این سنگلاخ دور

با اینکه می زنیم نفس، نیمه مرده ایم

تعمیر ما چگونه تصور توان؟ که ما

جام شکسته، آهن زنگار خورده ایم

روشن نشد بدین همه رنج گران «شفق»

کآیا ز دل کدورت باطل سترده ایم؟

محصول عمر اگر که نباشد رضای دوست

سرمایه داده از کف و سودی نبرده ایم

**

«میثم» تخلص شعری آقای غلامرضا سازگار است؛ متولد 1320 در تهران. استعدادش در شعر را از همان دوران کودکی نشان داد. خودش می گوید: «از همان دوران کودکی اشعار و سخنان موزون می سرودم.» بیشتر اشعار وی در قالب غزل و دربارة اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام است. «بیعت کنیم» یکی از اشعار اوست:

بیعت کنیم

مهدی که عاَلَمند رهین کـرامـتـش

سر زد طلوع صبح نخست امامتش

همچون لباس کعبه که بر کعبه زینت است

زیبا بود لباس امامــت به قامتش

امروز شد امام ولی بوده است و هست

تا صبح روز حشر به عالم زعامتش

برخیز و از سرور، جهان را به هم بزن

از«إنّمــا ولیکُمُ الله»[1] دم بـزن

آتش به باغ دل همـه «بـرداً سـلام»[2] شــد

صبح ستمگران همه از یأس شام شد

وجد و سرور و شادی و عیش و خوشی حلال

اندوه و درد و رنج و مصیبت حرام شد

پیغام بر تمام ستمدیدگان بَـرید

مهدی امام بود و دوباره امام شد

خورشید عدل و داد جهان گستر آمده

گویی دوبـاره بعثــت پیغمبـر آمده

در چشم خلق نور هدایت مبارک است

بر خاک خشک بحر عنایت مبارک است

آیات نصر بر ورق لاله ها ببین

در باغ عصر این همه آیت مبارک است

آید ندا ز سامره بر عالم وجود

با این بیان که عید ولایت مبارک است

همت کنید در فرج آلِ فاطمه

بیعت کنید با پسرِ عسکری، همه

خیزید تا به گمشدگان رهبری کنیم

بر خلق آسمان و زمین سروری کنیم

اول صلا به خیل ستمدیدگان زده

آنگه ز اهل بیت پیام آوری کنیم

آریم رو به سامره آنگه ز جان و دل

تجدید عهد با پسر عسکری کنیم

فرمان عدل و داد به خلق جهان دهیم

تا دست خود به دست امامِ زمان دهیم

پاینـده تا قیام قیامت، قیام ما

گردون زده است سکه عزت به نام ما

چون نور آفتاب که تابد بر آنچه هست

پیداست مجد و سروری و احترام ما

ما را خدا ائمة گیتی قرار داد

گردید تا که یــوسف زهرا، امام ما

«میثم»، وجود غرق به دریای نور اوست

هر چند غایب است جهان در حضور اوست

**

نعمت الله شمسی پور متولد آذرماه 1341 در رامسرِ مازندران است. کودکی اش را در روستای کالش محله از توابع رامسر سپری کرد و در سال 1362 وارد حوزه علمیه شد. هرچند خودش می گوید سال 1371 به بعد شعر گفتن را جدی گرفته است، اما شاید بتوان گفت که ورودش به حوزة علمیه قم آغازی برای سرودن اشعار اوست.

«عطش جمکرانی» از سروده های چاپ نشدة شمسی پور است:

عطش جمکرانی

با تو خواندیم روشنی ها را

فصل فصل کتاب دریا را

چشم های تو می کند تفسیر

لحظه های غروب فردا را

باغ آویشن نگاهت برد

آبروی پشت بی تا را

بی تو هیچیم، هیچ مثل حباب

با تو موجیم موج دریا را

ای بهارِ هماره، باز بگیر

دست تنهاترین افرا را

به لب چشم های ما بچشان

طعم توفان ترین تماشا را

بیشتر کن زلال بی پایان

عطش جمکرانی ما را

----------------------------------------

[1]. سورة مائده / 55.

[2]. اشاره به گلستان شدن آتش برای حضرت ابراهیمA(انبیاء/69).

کلمات کلیدی
شعر  |  امام  |  بیعت  |  ایم  |  شعر مهدوی  |  عطش جمکرانی  |  چشم خلق نور هدایت مبارک  | 
لینک کوتاه :