×

سبکتکین


تعداد بازدید : 775     تاریخ درج : 1392/06/21

به کوشش: مسلم عباسپور

اشاره:

مجید سبکتکین اهل زرین شهر اصفهان، متولد 1357، طلبه، مربی و داور کشتی. در جوانی، در مسابقات کشوری و بین المللی قهرمان شد، ولی در اوج آمادگی بدنی و فنی، مسیر زندگی خود را تغییر داد و وارد حوزه علمیه شد و هم اکنون در مقطع کارشناسی ارشد و درس خارج حوزه علمیه قم مشغول تحصیل است. در کنار تحصیل، فعالیت های ورزشی از جمله داوری کشتی نیز هم دارد.

امان: چه اتفاقی افتاد که قهرمانی را رها کردید و وارد حوزه علمیه شدید؟

به ورزش کشتی علاقه داشتم و مربی دلسوزم، جناب آقای اکبر بیگ زاده، من را در این زمینه بسیار تشویق می کرد. تا این که در تابستان 1376 قهرمان کشور شدم و چند روز بعد، به طور اتفاقی، یکی از دوستانم به نام آقای علی سلیمیان را دیدم و فهمیدم که ایشان طلبه شده است. پرسشها اعتقادی زیادی داشتم که از او پرسیدم و پس از آن بود که به طلبگی علاقه مند شدم، ولی تصمیم جدی برای طلبه شدن نداشتم. چند روز بعد، به اردوی تیم ملی ـ که به مدت ده روز در شهر مقدس قم برگزار می شد ـ دعوت شدم. در این مدت، علاوه بر تمرینات منظم و آمادگی جسمی، با حضور در شهر قم، نشاط معنوی خاصی را احساس کردم. همین امر باعث شد که بیش از پیش، مقید به اعمال مذهبی مثل نماز و دعا و... بشوم و در هر فرصتی که پیش می آمد، به حرم یا جمکران می رفتم. در بین بچه های خوبی که در اردو بودند، چند نفری هم بودند که به اعمال مذهبی زیاد پایبند نبودند. به همین دلیل به حرم و جمکران رفتن و نماز جماعت خواندن من می خندیدند و در بین جمع مسخره ام می کردند.

هرچه به زمان مسابقه نزدیک تر می شدیم، نیش و کنایه ها بیشتر می شد؛ البته بعضی ها هم تحت تأثیر این کارهایم قرار گرفته بودند. خیلی ها منتظر بودند ببینند که من در این مسابقات چه امتیازی کسب می کنم. شب آخر اردو بود و تیم های خارجی هم آمده بودند. بعد از این که وزن کشی تمام شد به حرم حضرت معصومه علیها السلام رفتم و بعد از دعا و توسل در دلم با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف قراردادی بستم و به ایشان گفتم: «من یک ورزشکار هستم و قهرمان شدن در این مسابقه برایم مهم است؛ ولی مسأله ای مهم تر در این چند روز حضور در قم، ذهنم را مشغول کرده و آن این است که می خواهم طلبه شوم؛ ولی می ترسم و شک دارم. اگر عنایتی کنید که فردا در این مسابقات اول شوم به یقین می رسم که شما عنایت ویژه ای به من دارید و من حتماً طلبه می شوم.»

روز بعدش کشتی گرفتم و با توفیق الهی و لطف امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف همة حریف هایم را بدون دادن یک امتیاز، ضربه فنی کردم و ستارة مسابقات شدم. آنجا بود که به یقین رسیدم که توسلاتم کار خودش را کرده است. و بلافاصله بعد از چند روز پی گیرِ رفتن به حوزه علمیه شدم.

امان: با ورودتان به حوزه، ورزش را کنار گذاشتید؟

نه، ورزش را رها نکردم؛ ولی دیگر مثل قبل برای قهرمانی تلاش نمی کنم. الآن هم هفته ای دو سه جلسه تمرین کشتی می روم.

امان: آیا از محیط های ورزشی می توان برای فعالیت های تبلیغی و فرهنگی استفاده کرد؟

اوایل طلبگی بیشتر به دنبال کسب معارف و معنویت بودم، ولی بعد از مدتی به این فکر افتادم که دوستان خود را نیز به این سمت راهنمایی کنم و لذا باید به سالن کشتی برمی گشتم. به همین خاطر در دورة مربی گری و داوری کشتی شرکت نموده و مدتی مربی گری کردم. آنجا بود که متوجه شدم فرصت های خوبی برای نشر معارف و اخلاق اسلامی در عرصه ورزش وجود دارد.

به دوران نوجوانی خودم که مراجعه می کنم، می بینم سیره و اخلاق شهدای کشتی گیر شهرمان ـ که مربیان و کشتی گیران پیش کسوت، خاطرات آنان را برای ما بیان می کردند ـ بر روی من تأثیرات زیادی گذاشته بود. از جمله این که اخلاق کشتی گیر قهرمان، سردار شهید حسین قجه ای، از فرماندهان لشکر 27 محمد رسول الله و از هم رزمان شهید همت و متوسلیان بر روحیات من تأثیرات زیادی داشت؛ به طوری که هر وقت می خواستم به مسابقه بروم، کنار مزار این شهید بزرگوار می رفتم و از او مدد می جستم.

امان: تصورتان از ورزشکاری که منتظر امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است؟

او ورزشکاری است که علاوه بر پرورش جسم، روحش را هم قوی کند و دغدغة او همواره رضایت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف باشد.

امان: یک منتظر، در کنار تمرین برای تقویت قوای جسمانی، چطور می تواند روحش را نیز قدرتمند کند؟

یکی از بهترین راه ها، ارتباط و استفاده از قرآن کریم است. کتابی که راهگشای انسان ها در همه امور زندگی است. در این کتاب آیاتی وجود دارد که به اهمیت ورزش و همچنین قوی کردن روح در کنار قوی کردن جسم، اشاره دارد. منتظر امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف باید به این آیات توجهی ویژه داشته باشد.

امان: پرورش قوای روحی چه ضرورتی دارد؟

بیشترین ضربه ای که در طول تاریخ به پیامبران و ائمه علیهم السلام وارد شد از همین جا بود. یعنی اکثر مردم زمان ایشان، از نظر روحی ضعیف بودند. روحشان آن قدر رشد نکرده بود که بفهمند در گفتار و عمل باید حجت خدا را یاری کنند. لذا پیامبران همیشه از دست اطرافیان خود شکوه داشتند. اگر نیروی بدنی با نیروی روحی همراه بشود بسیاری از مشکلات کنار می روند. به همین دلیل حضرت لوط علیه السلام به قومش می گفت: «ای کاش در برابر شما قدرتی داشتم، یا تکیه گاه و پشتیبان محکمی در اختیار من بود.»[1] آن حضرت از عدم وجود یارانی که قدرت روحی بالایی داشته باشند افسوس می خورد و « ای کاش» می گفت و الّا مردم آن زمان اکثراً از لحاظ جسمی نیرومند بودند.

امام صادق علیه السلام درتفسیر این جملة حضرت لوط می فرمایند: «حضرت لوط این جمله را تنها در مقام مقایسه یاران خود با قوت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و یاران آن حضرت گفت، چرا که یک مرد از اصحاب امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف، قوت چهل مرد را دارد.»[2] لذا کسی که می خواهد امام زمانش را یاری کند باید در کنار پرورش جسم، روحش را هم قوی کند تا مانند یک پهلوان واقعی، با استقامت شود.

امان: یک ورزشکار چگونه می تواند اخلاق ورزشی و مرام پهلوانی را در خود برانگیزاند؟

اگر ورزشکاری دوست دار و عاشق اهل بیت علیهم السلام مخصوصاً امام علی علیه السلام باشد، این محبت در رفتار و کردار او تأثیر بیشتری خواهد گذاشت و او فردی متواضع و خاکی خواهد شد؛ لذا به پیش کسوت ها احترام می گذارد و ادب ورزشی را در محیط های ورزشی رعایت می کند. از جمله ویژگی های پهلوانی، خدا دوستی و مبارزه با خواهش های نفسانی و آراسته شدن به ایمان است. قهرمان واقعی کسی است که علاوه بر مهارت در فنون و قدرت بازو، مهارت دستگیری از ناتوانان را نیز داشته باشد و در اوج قدرت و توانایی، باید عفو و گذشت را شکرانه توانمندی خود قرار دهد. امیرالمؤمنین علیه السلام در نهج البلاغه می فرمایند: «اذا قدرتَ علی عدوک، فاجعل العفو عنه شکراً للقدرة علیه؛[3] اگر بر دشمنت دست یافتی، بخشیدن او را شکرانه پیروزی قرار ده.»

امان: در عرصه ورزش چه خلأ فرهنگی را احساس می کنید؟

متأسفانه مجلات، روزنامه ها و سایت های ورزشی، اغلب به حاشیه های ورزشی می پردازند و از فرهنگ و اخلاق دینی فاصله زیادی دارند. امروز، دیدگاه غالب اهالی ورزش و فضای حاکم بر میادین ورزشی و روزنامه ها و مجلات ورزشی، یک فضا و یک نگاه غربی و سکولاری به ورزش است. امروزه ورزش کشورها، تحت تأثر فرهنگ غرب، به سمت غوغا سالاری فرهنگی، پول سالاری و باند بازی های سیاسی می رود. پدیده هایی که به گونه ای یکپارچه و به صورت مضاعف در پیکرة ورزش اثر می گذارد و آثار منفی خود را به وضوح نشان می دهد و الگوهای منفی را در جامعه ما دامن می زند. مسئولان و متولّیان فرهنگی باید فاصله بین اخلاق اسلامی و جو حاکم بر ورزشگاه ها را کم کنند.

امان: چرا رهبر معظم انقلاب دام ظله این قدر بر ورزش تأکید دارند؟

چون ایشان با جوانان جلسات زیادی دارند و واقعاً درک کرده اند که ورزش بر جوانان تأثیرات بسیار خوبی داشته و برای آنان ضروری است. دلیل دیگر این است که خود آقا اهل ورزش هستند و تأثیرات ورزش را درک می کنند. همچنین ایشان اثراتی که ورزشکاران مسلمان در عرصه های ورزشی بین المللی می گذارند را نادیده نمی گیرند؛ چرا که بارها اتفاق افتاده است که پرچم پر افتخار کشورمان بالاتر از پرچم کشور آمریکا و کشورهایی که دشمن ما هستند قرار گرفته که این امر، باعث افزایش غرور ملی می شود. مقام معظم رهبری دام ظله در این رابطه می فرمایند: «ورزشکاران قهرمان، نماد شخصیت و هویت ملی و اسلامی مردم ایران هستند. یکی از زوایای با ارزش تلاش قهرمانان ملی کشور در عرصه های ورزشی، نشان دادن دینداری و پایبندی به ارزش های اسلامی لازم است. این گونه حرکات قهرمانان ملی بعد از پیروزی در میادین ورزشی، از جمله شکر گفتن خداوند متعال و یا بر زبان آوردن نام بزرگان دین، در واقع بیان کننده پیام معنوی به دنیایی است که تلاش گسترده ای برای مقابله با معنویت و ارزش های دینی در آن انجام می گیرد.»[4] همچنین ایشان در جای دیگر می فرمایند: «ورزشکاران باید روح پهلوانی را که در داستان های قدیمی ایران و حوادث اسلامی جلوه گر است، حفظ کنند و به ویژه در هنگام کسب موفقیت و قهرمانی در برابر خداوند و مردم، حقیقتاً متواضع باشند تا نام آنها مثل پوریای ولی، با عزت و احترام و بزرگی همراه شود.»[5]

امان: در این زمینه از پیش کسوت ها خاطره ای شنیده اید؟

در سال 1334 بین تیم ملی کشتی ایران و شوروی سابق، در مسکو، مسابقه ای دوستانه برگزار شد. در آن مسابقه، وقتی مرحوم تختی در وزن هفتم به صحنه مسابقه می آمد تا با حریف روسی به نام «آلبول» کشتی بگیرد، برای زیر گرفتن خیز برداشت، ولی آلبول با یک فن، کمر تختی را تاباند و سه امتیاز گرفت. این کار دوباره تکرار شد اما تختی پل بلندی زد و از تشک خارج شد. ولی ناگهان داور در سوت خود دمید و دست آلبول را به عنوان برنده بالا برد. این عمل نابجا و غیر عادلانه، باعث اعتراض تیم ایران شد. هر دو کشتی گیر از تشک خارج شدند؛ ولی بعد از دقایقی هیئت ناظر تصمیم گرفت که مسابقه دوباره انجام گیرد. مسابقه شروع شد و این بار تختی چند بار برای زیرگیری می رفت و سرانجام آلبول را ضربه فنی کرد و کار کشتی تمام شد. اما تختی ناراحت شده بود و در رختکن با گریه به اطرافیانش می گفت: «من به فکر خودم نیستم، به آلبول فکر می کنم که نکند حقش را پایمال کرده باشند.» مربی تختی با دلیل و برهان به او ثابت می کند که داوری درست بوده، ولی تختی مرتب گریه می کرد.

امان: پیشنهادتان به ورزشکاران نوجوان؟

یکی از مهمترین راه های مبارزه با بسیاری از مشکلاتی که در جامعه وجود دارد، از جمله تهاجم فرهنگی، استرس ها، فشارهای روحی و روانی و غیره، ورزش است، لذا هر جا می روم به نوجوانان عزیز توصیه می کنم که یک رشته ورزشی را که به آن علاقه دارند و با جسم آنها تناسب دارد، انتخاب کنند و حداقل هفته ای سه جلسه ورزش کنند تا بتوانند هم خوب درس بخوانند و هم به راحتی از بحران دوران بلوغ عبور کنند.

دیگر این که به مطالعه خاطرات پهلوانان و پیش کسوتان با اخلاق و وزشکاران شهید بپردازند. و با اخلاق و منش پهلوانی آشنا شوند.

امان: چه کتابی را برای مطالعه در این زمینه پیشنهاد می کنید؟

یکی از کتاب هایی که در این زمینه نوشته شده، کتاب «شاهرخ، حرّ انقلاب اسلامی» است. وی کشتی گیر شهیدی است که به او لقب «حرّ انقلاب اسلامی» داده اند. او زندگی عجیبی داشته اشت. از همان کودکی با آن جثه درشت و قوی نشان می داد که خلق و خوی پهلوانان را دارد. شاهرخ هیچ گاه زیر بار حرف زور و ناحق نرفت. دشمن ظالم و یار مظلوم بود. در جوانی به سراغ کشتی رفت و قهرمان کشتی کشور شد؛ اما این همه ماجرا نبود. قدرت بدنی زیاد، شجاعت، نداشتن راهنما، رفقای نا اهل و... همه و همه دست به دست هم دادند و از شاهرخ، انسانی خلاف کار به وجود آوردند که کسی جلودارش نبود. هر شب به دنبال دعوا، چاقو کشی و... بود. مادرش اشک می ریخت و برای شاهرخ دعا می کرد که: «خدایا پسرم را ببخش و عاقبت به خیرش کن. خدایا پسرم را سرباز امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف قرار بده.»

تا این که جریانات انقلاب پیش آمد و شاهرخ عاشق امام شد و حرف های حضرت امام را با جان و دل پذیرفت. حماسه های او در سنندج، سقز، گنبد، لاهیجان و خوزستان و... هنوز در خاطره ها باقی است. وی بقیه عمر خود را در خدمت انقلاب و جنگ قرار داد و سرانجام در حمله عراق به آبادان، هنگامی که در حال شلیک گلوله آرپی جی به طرف تانک های دشمن بود، به شهادت رسید و جنازه او به دست عراقی ها افتاد. شاهرخ جزو شهدای گمنامی است که خواسته بود همه گذشته اش پاک شود و چیزی از او باقی نماند.

سوتیتر:

1.«من یک ورزشکار هستم و قهرمان شدن در این مسابقه برایم مهم است؛ ولی مسأله ای مهم تر در این چند روز حضور در قم، ذهنم را مشغول کرده و آن این است که می خواهم طلبه شوم؛ ولی می ترسم و شک دارم. اگر عنایتی کنید که فردا در این مسابقات اول شوم به یقین می رسم که شما عنایت ویژه ای به من دارید و من حتماً طلبه می شوم.»

2.آن جا بود که متوجه شدم فرصت های خوبی برای نشر معارف و اخلاق اسلامی در عرصه ورزش وجود دارد.

3.او ورزشکاری است که علاوه بر پرورش جسم، روحش را هم قوی کند و دغدغة او همواره رضایت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف باشد.

4.بیشترین ضربه ای که در طول تاریخ به پیامبران و ائمه علیهم السلام وارد شد از همین جا بود. یعنی مردم زمان ایشان، از نظر روحی ضعیف بودند. روحشان آن قدر رشد نکرده بود که بفهمند در گفتار و عمل باید حجت خدا را یاری کنند.

5.کسی که می خواهد امام زمانش را یاری کند باید در کنار پرورش جسم، روحش را هم قوی کند تا مانند یک پهلوان واقعی، با استقامت شود.

6. از جمله ویژگی های پهلوانی، خدا دوستی و مبارزه با خواهش های نفسانی و آراسته شدن به ایمان است. قهرمان واقعی کسی است که علاوه بر مهارت در فنون و قدرت بازو، مهارت دستگیری از ناتوانان را نیز داشته باشد و در اوج قدرت و توانایی، باید عفو و گذشت را شکرانه توانمندی خود قرار دهد.

7.مسئولان و متولّیان فرهنگی باید فاصله بین اخلاق اسلامی و جو حاکم بر ورزشگاه ها را کم کنند.

8.خود آقا اهل ورزش هستند و تأثیرات ورزش را درک می کنند. همچنین ایشان اثراتی که ورزشکاران مسلمان در عرصه های ورزشی بین المللی می گذارند را نادیده نمی گیرند؛

----------------------------------------

[1]. سوره هود/80، «قَالَ لَوْ أَنَّ لِی بِکمْ قُوَّةً أَوْ آوِی إِلَی رُکنٍ شَدِیدٍ».

[2]. قال الامام الصادق علیه السلام ما کان قول لوط علیه السلام «قَالَ لَوْ أَنَّ لِی بِکمْ قُوَّةً أَوْ آوِی إِلَی رُکنٍ شَدِیدٍ» تمنیاً لقوة القائم و لاَ ذکَر اِلاّ شدة اصحابه و انّ الرجل منهم لیعطی قوة اربعین رجلاً... کمال الدین و تمام النعمة، ج2، ص673.

[3]. نهج البلاغه، حکمت 11.

[4]. سخنرانی معظم له در تاریخ 14/7/83.

[5]. همان، 30/10/81.

کلمات کلیدی
اخلاق  |  کشتی  |  مسابقه  |  قهرمان  |  ورزش  |  امان  |  امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف  |  ورزشکار  | 
لینک کوتاه :