×

عرشیان فرش نشین(پیشاهنگ جهاد و شهادت شهید نواب صفوی)


تعداد بازدید : 965     تاریخ درج : 1390/08/08

11

زندگی نامه

در زمانه ای که استبداد و خفقان رژیم پلیسی رضاشاه، نفس ها را در سینه ها حبس کرده و همه تلاشش را برای نابودی اسلام، به کار بسته بود، کودکی به سال 1303 در محله خانی آباد تهران متولد شد و رشد یافت که اندیشه ای متعالی در سر، و جرأت و جسارتی ستودنی در دل داشت؛ اندیشه والایی چون تشکیل حکومت اسلامی و تدوین قانون اساسی براساس آموزه های قرآن و دین مبین اسلام. او کسی نبود جز سید مجتبی نواب صفوی.

وی پس از اتمام تحصیلات رسمی، در شرکت نفت، استخدام و به آبادان رفت. شهید نواب در این شهر، با مشاهده رفتار انگلیسی ها به خشم می آمد؛ در پی فعالیت های نواب صفوی در شرکت نفت و به واسطة درگیری ای که بین یک کارمند انگلیسی و کارگر ایرانی اتفاق افتاد، شبانه از آبادان راهی نجف شد. حوزه علمیه نجف، همان مأمنی بود که روح بزرگ او سال ها در پی آن می گشت. وی در آنجا به فراگیری علوم دینی پرداخت و با صاحب کتاب جهانی و کم نظیر «الغدیر»، آیت الله علامه امینی(قدس سره) آشنا شد. هم چنین، فقه و اصول و تفسیر را از استادانی چون حاج آقا حسین قمی و آقا شیخ محمد تهرانی آموخت.

در جریان نهضت ملی شدن صنعت نفت، وی و فداییان اسلام در کنار آیت الله کاشانی به مبارزه برخاستند و در راستای اهداف نهضت، مهم ترین سدّ راه ملی شدن صنعت نفت، یعنی رزم آرا را از میان برداشتند.

پس از کودتای 28 مرداد، جمعیت فداییان اسلام، هم چنان به فعالیت های خود ادامه می داد و در اعتراض به پیمان نظامی «سنتو» که ایران را در زمره اقمار امپریالیسم قرار می داد اقدام به ترور انقلابی حسین علاء، عاقد این قرارداد نمود. اما اسلحه محمدعلی ذوالقدر به موقع شلیک نکرد و در پی آن، تعداد زیادی از اعضای فداییان از جمله شهید نواب، دستگیر شدند و در بیدادگاه رژیم، محکوم به اعدام گشتند. سرانجام در 27 دی ماه 1334 شهید نواب صفوی به همراه عده ای از یارانش شربت شهادت نوشیدند.

نواب صفوی اگر چه شهید تاریخ ایران است، اما باید توجه داشت که حرکت جهادی او مربوط به دوران حکومت ستم شاهی و البته با مشورت عالمان دینی بود؛ اما در زمان حکومت حاکم و فقیه عادل، در عین حفظ روحیه شهادت طلبی و دغدغه حفظ اسلام، باید تمام حرکات با اشاره رهبری حکومت اسلامی و در چهارچوب اوامر او باشد.

شهید نواب صفوی در بیان حضرت آیت الله خامنه ای

آیت الله خامنه ای، رهبر معظم انقلاب درباره او فرمودند: «باید گفت که اولین جرقه های انگیزش انقلاب اسلامی به وسیله نواب در من به وجود آمد و هیچ شکی ندارم که اولین آتش را در دل ما نواب روشن کرد». هم چنین ایشان در پایین عکسی از نواب صفوی این گونه مرقوم فرمودند: « سلام بر آن پیشاهنگ جهاد و شهادت در زمان ما».

مسافر بیت‎المقدس

در آذر سال 1332 شمسی، گروهی از دانشمندان و عالمان دنیای اسلام، اجلاسی با نام «مؤتمر اسلامی» برگزار کردند که از نواب صفوی برای شرکت در اجلاس، دعوت شد. نواب این موضوع را مثل مسائل مهم دیگر با علمای بزرگ مطرح کرد. بعضی از علما مانند آیت‎الله صدرالدین صدر، شرکت در این کنفرانس را تکلیف شرعی نواب دانستند.

نواب صفوی در حین سخنرانی و در حضور سران کشورهای اسلامی و اندیشمندان مسلمان، چنان حرارت و غیرتی از خود نشان داد که موجب حیرت همه شد. وی بارها در سخنرانی‎اش مسلمانان را مورد خطاب قرار داد؛ اما از آنجا که جو اجلاس کاملاً ناسیونالیستی عربی بود، این مسئله او را می‎آزرد؛ به گونه ای که وقتی به تهران بازگشت گفت: «فضای مؤتمر به جای این‎که اسلامی باشد، عربی بود. وقتی نوبت سخنرانی من شد، دو رکعت نماز خواندم و توسل جستم و گفتم خدایا همه این‎ها به زبان عربی مسلط هستند. می‎خواهم در این جمع صحبت کنم؛ از تو یاری می‎خواهم. بعد پشت تریبون رفتم و گفتم: اگر افتخار به عربیت باشد، من فرزند بهترین مرد عرب هستم. اگر پیغمبر(ص) را از عرب بگیرند، عرب هیچ ندارد. شخصیت عرب به پیامبر اسلام(ص) است و من فرزند او هستم. همانا خداوند فرمود: «إِنَّا خَلَقْنَاکُم مِّن ذَکَرٍ وَأُنثَی وَ جَعَلْنَاکُمْ شُعُوبًا وَ قَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاکُمْ» (سوره حجرات/13). نواب در ادامه تأکید کرد: «حمله به سرزمین اسلامی فلسطین چه سرزمین عرب و چه غیر عرب، حمله به سرزمین اسلام است». او به‎ قدری شیوا به زبان عربی سخنرانی کرد که سران کشورهای اسلامی به وجد آمدند و گفتند: «زنده باد این مهمان گرامی اسلام؛ زنده باد این قهرمان ملی ایران».

پشت این جسم نحیف، روح بزرگی نهفته است

«یوسف حنا» خبرنگاری لبنانی بود که در اجلاس مؤتمر حضور داشت. نواب فریاد زد: «ما حکومت‎های خاورمیانه را تغییر می‎دهیم و حکومت اسلامی بر پا می‎کنیم». خبرنگاران حرف‎های نواب را تأیید می‎کردند؛ اما یوسف ساکت بود. نواب از او پرسید: «نظر تو چیست؟» یوسف گفت: «متأسفم؛ من مسیحی هستم». نواب با مهربانی پرسید: «چرا مسیحی؟ چرا به مسلمانان نپیوستی؟» قلب یوسف لرزید و با صدایی آرام گفت: «استاد چه بگویم که مسلمان شوم؟» در همان دیدار، یوسف مسلمان شد و در روزنامه خود نوشت: «بعد از ملاقات و صحبت با نواب صفوی مسلمان شدم. هنگام دیدار با او جسم نحیفی دیدم که در ورای آن روح بزرگی نهفته است، که می‎تواند دنیای اسلام را دگرگون کند».

متحد در راه اسلام

یک روزنامه نگار پاکستانی می گوید: «از نواب پرسیدم: نظر شما دربارة این فرقه گرایی که صفوف مسلمانان را متفرق ساخته چیست؟ او با تأثر کامل، در حالی که آرامش قبلی خود را نداشت، با ناراحتی گفت: «ما باید به طور متحد، در راه اسلام کار کنیم. باید جز، مبارزه و جهاد در راه عزت اسلام، هر چیز دیگری را به فراموشی بسپاریم» و در حالی که صدایش بلند تر و پرخروش تر شده بود، چنین ادامه داد: «آه! آیا هنوز وقت آن نرسیده که مسلمانان وضع خود را بفهمند و جدایی هایی را که به نام شیعه و سنی صورت گرفته، کنار بگذارند؟ اگر همة آنها به کتاب خدا تمسّک جویند، این کتاب، ضامن وحدت آنها می شود. مسلمانان باید در برابر دشمنان، یک جبهه نیرومند تشکیل دهند. البته همة این دردها، رنج ها و فداکاری ها در راه هدفی مشترک است. امیدوارم این دردها در نزدیک ساختن قلب های مسلمانان به یکدیگر، سرانجام تأثیر لازم را بگذارد».

غرب می خواهد شما را خفه کند!

نواب صفوی در پاره ای از سخنرانی هایش می گفت: «این علوم جدید که ما می خوانیم، جدید نیست، بلکه از ابتکارات مسلمانان است که غربیان، آن را به سرقت برده اند، سپس ما را بازیچه قرار داده و پای ما را به رقاص خانه ها، سینما ها و دیگر اماکن لهو و لعب بازکرده و سرانجام ما را به تباهی کشیده اند. به هوش بیایید و از خواب بیدار شوید. آگاه باشید که هر آنچه از غرب آمده است، الزاماً صحیح نیست. آگاه باشید که استدلال غرب، سست و نامفهوم است. غرب با کراوات، گردن های شما را بسته است! اگر در این مطلب با دقت توجه کنید، در می یابید که غرب می خواهد با آن، شما را به دار بکشد و خفه کند!»

دنیا همچون پشه

«فتحی یکن» رهبر سابق جماعت اسلامی لبنان می گوید: «یک شب در هتل قلعه در بیت المقدس، تا صبح پای صحبت نواب نشستم. شرکت کنندگان در کنفرانس هم تا طلوع فجر بیدار ماندند. در این لحظه که ما سرگرم گفتگو بودیم، صدای نواب، گاه بلند و گاه، آهسته به گوش می رسید. ناگهان بانگ الله اکبر مؤذن، در فضا طنین انداخت. گویی نوری از درون سکوت و تاریکی شب، شروع به درخشش کرد. تمام اعضای بدن نواب لرزید و به پشت تکان خورد. سپس آرام گرفت. سر به پایین انداخت و در خلسه ای فرو رفت که هرگز نظیر آن را ندیده بودم. با جان و دل آن گونه که من تصور کردم نه به زبان، گفته های مؤذن را تکرار می نمود. سپس سربلند کرد؛ گویی از دنیای دیگری بازگشته است. به چهره اش نگاه کردم. اشک از چشمانش سرازیر شده بود. پرسیدم: "نواب! چه شده است؟" در حالی که همچنان اثر معنوی خلسه در وجود وی بود، گفت: «ای برادر! به خدا سوگند، هر وقت صدای الله اکبر مؤذن به گوشم می رسد، احساس می کنم دنیا در جلو چشمانم آن چنان رنگ می بازد و بی ارزش می شود که گویی یک پشة کوچک است که می توانم آن را زیر پا له کنم و به راهم ادامه دهم. دیگر جز قدرت و عظمت خداوند چیزی را نمی بینم و حس نمی کنم».

بخشی از وصیت نامه شهید نواب صفوی

سلام بر آخرین وصی و قائم آل محمد(عج)، پیشوای غایب جهان و بشر، وجود منزه، امام زمان، اعلی منزلت، والا پایگاه.

همانا دنیا از ما رو گردانده و آخرت به ما رو کرده است. آنچه از عمر ما گذشت و فانی شد، از دنیا بود و آنچه به سوی ما رو کرده و به سویش شتابان می رویم، آخرت است. پس بکوشید از ابناء این گذشته فانی نبوده، از ابناء آن آینده حتمی باشید و خود را برای آن سرای جاوید آماده نمایید. امیرالمؤمنین، وجود اقدس علی(ع) که جهانی پر از عشق و معرفت خدا بود از کمی توشه، دوری و هیبت این سفر می نالید. بیایید و از خواب خرگوشی برخیزید و بپرهیزید از اینکه به بازی آزمایشی دنیا، فریب خورده و آلوده شوید. بپرهیزید از اینکه تمام براهین استوار و آیات منیره خدا و حقایق نوربخش جهان را که به سوی خدا و معاد از راه انبیاء عظام(علیهم السلام) و محمد و آل محمد(ص) رهبری می کنند فراموش کنید.

آه، ای بشری که تاب مشقّات آسان و زودگذر دنیا را نداشته و در مصیبت کوچکی، متزلزل و عاجز گردیده، بی تاب می شوی! چگونه تن ناتوان و زبون را مهیای آن آتشی می کنی که از غضب قهار خدای آتش و آب مشتعل گردیده است؟

دیده هر عاقلی می بیند که محبت خدا از هر محبتی، شیرین تر و اطاعت فرمانش از اطاعت شیطان، شهوت و نفس گرامی تر و پرهیز از عذاب آینده جاویدی که انبیاء برای بدکاران وعده کرده اند، از پرهیز از معصیت های زود گذر دنیا عاقلانه تر و امید به رحمت، نعمت و لذت حتمی و بی آلام بهشت از امید به ذلت فانی، خیالی و احتمالی دنیا، پا برجاتر و استوارتر می باشد و گردانیدن عنان وفا، عاطفه، محبت و غیرت به سوی آفریننده عزیز، پروانه شمع محبت او گردیدن، در راهش سوختن و به دریای رحمت و لطفش پیوستن، سعادتی است که در خاطرها خطور نمی کند و در تصور اندیشه کنندگان نمی گنجد.

خواستم که دنیا را در برابر حقایق اسلام، تسلیم نموده اسلام و مسلمین جهان را از چنگال جهل، شهوت و ظلم، نجات داده و احکام منور اسلام را اجرا نموده، حیات نوینی با نشر اشعه معارف اسلام بر پیکر مردگان بشر امروز به یاری او ببخشم و حقیقت حیات انسانیت را جلوه گر سازم و البته باید همه اینها، مقدمه تحصیل رضای خدا بوده باشد؛ تا برای قلب، شفا و نور و برای آخرت، سرافرازی و سودی داشته باشد و الا هیچ.

منابع:

1) فدائیان اسلام، تاریخ، عملکرد، اندیشه؛ انتشارات اطلاعات.

2) شهید نواب صفوی و فداییان اسلام؛ مرکز اسناد انقلاب اسلامی.

3) روزنامه رسالت، تاریخ 2/11/87.

4) زندگی و مبارزه نواب صفوی؛ انتشارات اطلاعات.

5) پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران.

6) سایت رجا نیوز.

کلمات کلیدی
خدا  |  اسلام  |  نواب  |  نواب صفوی  |  شهید نواب صفوی  |  شهادت شهید نواب صفوی  |  جهاد و شهادت شهید نواب  | 
لینک کوتاه :