جناب آقای اشعری! ضمن معرفی خودتان ، بفرمایید چطور شد که به ساحل عاج رفتید.
بنده محمد اشعری، در سال 1344 در یک خانواده مذهبی در شهر قم متولد شدم . تحصیلات خود را تا پایان دوران متوسطه در جوار کریمه اهل بیت (ع) گذراندم و همزمان با اخذ دیپلم وارد حوزه علمیه قم شدم و اکنون چندسالی است که در درس خارج حوزه شرکت میکنم.
در راستای اجرای کلام راهبردی مقام معظم رهبری که فرموده اند:« اگر طلاب غیر ایرانی در همان مناطق خودشان تعلیم داده شوند ، بهتر است از این که به ایران بیایند و با مشکلاتی چون غربت و هزینه های سفر و ... روبرو شوند»، از سوی سازمان حوزه ها و مدارس علمیه خارج از کشور برای مدیریت معهد اهل البیت(ع) در پایتخت کشور آفریقایی ساح عاج، به آن جا اعزام شدم.
درباره « ساحل عاج» و موقعیت جغرافیایی، اجتماعی، فرهنگی و ترکیب جمعیت آن توضیحاتی بفرمایید.
ساحل عاج در غرب قاره آفریقا واقع شده و از نظر اقتصادی و فرهنگی بالاتر از سایر کشورهای این منطقه است. بیشتر مردم ساحل عاج مسلمان هستند ولی از آن جا که تا سال 1962 میلادی مستعمره فرانسه بوده است، حکومت در دست مسیحیان است. انسان در آنجا جنگ اسلام و مسیحیت را در دو قطب مردم و حکومت آشکارا ملاحظه می کند. مرکز این کشور، شهر «اَبیجان» است که موقعیت مهمی در منطقه دارد.
اسلام چگونه به ساحل عاج راه پیدا کرد؟ تعداد شیعیان این کشور چقدر است؟
حدود 800 سال پیش یک تاجر آفریقایی برای تجارت به منطقه « بندکوه» واقع در 400 کیلومتری پایتخت، مسافرت میکند. اسلام به همت این تاجر مسلمان در این منطقه مطرح شده و به مرور به همه مناطق راه می یابد.
در مورد تشیع ، آن چه معروف است اینکه حدود 35 سال پیش، گروهی از شیعیان لبنان که از موقعیت اقتصادی و فرهنگی بالایی برخوردار بوده اند. به این کشور مهاجرت کردهاند و ضمن حفظ عقاید خود به ترویج مذهب اهل بیت(ع) پرداختند. جالب است بدانید امام خمینی(ره) به ساحل عاج عنایت ویژهای داشتهاند و درحدود 30 سال قبل موقعی که در نجف اشرف به سر میبرند یک روحانی شیعه به نام سید رشید موسوی را برای اداره امور شیعیان آن سامان، اعزام مینمایند. ایشان بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان اولین کاردار جمهوری اسلامی در ساحل عاج انتخاب شد.
به هر حال شیعیان از جمعیتهای شناخته شده در ساحل عاج هستند. و همین موضوع مسؤولیت ما را دو چندان میکند. خوشبختانه در سالهای اخیر در اثر فعالیتهای فرهنگی چندین هزار نفر دیگر هم به مذهب اهل بیت(ع) گرویدهاند.
تعامل مذاهب اسلامی با یکدیگر و با حاکمیت مسیحی ، چگونه است؟
اکثر مردم به دلیل ظلمهای تاریخی که از ناحیه کشورهای استعمارگر از جمله فرانسه به آنها روا شده است، از مسیحیت گریزان هستند و یک جنگ محسوس بین دو تمدن اسلامی و مسیحی در جریان است.
در مورد مذاهب اسلامی، اصلا مسائلی که در بعضی کشورها مطرح است، وجود ندارد. مسلمانان واقعا مثل برادران دینی، یکدیگر را دوست دارند . من در ساحل عاج نتوانستم مصداقی برای واژه هایی چون «تعصب» و «دشمنی» پیدا کنم. عقاید مسلمانان خیلی بسیط و پاک است. اهل بیت(ع) در بین مسلمانان جایگاه ویژهای دارند . همه به شیعیان احترام
می گذارند و رابطه، رابطة برادری است نه رقابت و کینه توزی، بعید است که در خانواده مسلمانی نام فرزندان دوقلو را «حسن» و «حسین» نگذارند.
به خاطر دارم، زمانی آقای «مهدیار حسین پور» حافظ نوجوان ایرانی و اعجوبه قرآنی در ماه مبارک رمضان دعوت شده و در مسجد گران مُسکه، مسجد بزرگ ابیجان برنامههایش را اجرا کرد، به قدری برنامه های او جالب و تأثیرگذار بود که امام جماعت سنی مذهب آن مسجد که حدود 55 سال داشت، از شدت اشتیاق غش کرد و سه روز در حالت کُما بود.
در جشن عید غدیر جمعیت زیادی از مسلمانان شرکت میکنند و این شعائر اختصاص به گروه خاصی ندارد. در عاشورای گذشته یکی از شعرای محلی در مراسم شیعیان شعری قرائت کرد که بسیار پرمعنا بود و حاکی از عمق ارادت او به اهل بیت (ع) و امام حسین (ع). جالب است بدانید این شاعر سنی مذهب پس از ابراز احساسات فراوان در مقابل دیدگان همه، روی زمین افتاد و جان به جان آفرین تسلیم کرد.
او شهید روز عاشورا در ساحل عاج شد، در حالیکه رسما شیعه نبود.
آقای اشعری! از فعالیتهای خودتان بگویید. شما چه مدت در ساحل عاج بودید و چه فعالیتهای علمی، آموزشی و فرهنگی داشتید؟!
بنده حدود 26 ماه و نیم در آن کشور متولی تعلیم و تربیت طلاب مستعد و علاقمند به مذهب اهل بیت (ع) بودم . کیفیت تعلیم طلاب هم به این صورت است که پس از یک آزمون کتبی و مصاحبه، افراد پذیرش شده در یک دوره سه ساله، دوره عمومی معارف اسلامی را طی کرده و با علوم اسلامی آشنا میشوند.
چند سال پیش با اعزام اولین مسؤول « معهد اهل البیت(ع)»، ساختمانی در منطقه مسلماننشین ابیجان که «کُماسی» نام دارد، اجاره گردید که بعدها در منطقه ری ویرا زمینی به همت جمهوری اسلامی خریداری شد و بنای جدید ساخته شد و معهد به آنجا منتقل گردید.
در حال حاضر15 مدرسه چون عتره الطاهره، الغدیر، سبیل النجاه، النجاه و الفلاح و.... تحت نظر این معهد اداره می شوند. استادان این مدارس عموما بومی بوده و بعضی از آنان از فارغ التحصیلان مدرسه عالی امام خمینی(ره) در قم می باشند.
در کنار این فعالیتهای علمی، در تمام شعائر اسلامی و مذهبی همچون ولادتها و شهادتهای معصومان(ع) برنامههای منظمی داشتیم که استقبال از آنها بسیار چشمگیر بود و اوج آن در جشنهای غدیر و نیمه شعبان و نیز عزاداریهای محرّم مشهود بود.
سطح آگاهی مردم ساحل عاج و آشنایی آنها با وجود مقدس امام مهدی(عج) در چه حدّی است؟
در بعد عاطفی مردم علاقه خاصی به امام مهدی(عج) نشان میدهند؛ در کمتر اجتماعی است که دعای سلامتی حضرت قرائت نشود. هر وقت مباحث مهدویت مطرح می شود، همه استقبال می کنند.
در بُعد معرفتی البته علیرغم اقداماتی که صورت گرفته ولی شبهات و سؤالاتی مطرح است و جای کار بیشتری وجود دارد. بعضی سؤالات در مورد «ضرورت وجود امام غایب»، «طول عمر»، «ظهور حضرت»، «رابطه با او» و... مطرح میشود که باید پاسخ داده شود. یکی از مشکلات این است که کتابهای ساده به زبان عربی در بازار وجود ندارد البته کتابهایی مثل آثار شهید صدر و ترجمة «دادگستر جهان» که عبارات آنها خیلی فنی و پیچیده است، کافی نیست و پاسخگوی عموم نمی باشد. به زبان فرانسه که زبان رسمی ساحل عاج است، اصلا کتابی وجود ندارد. جا دارد مراکزی مثل مرکز تخصصی امامت و مهدویت و بنیاد فرهنگی مهدی موعود(عج) و دیگران به این امور مهم پرداخته و خلأ موجود را هر چه سریعتر پر کنند. مطمئن باشیم دشمن بیکار نیست و شبهه پراکنی میکند. اگر اشتیاقی که الآن در کشورهای دیگر نسبت به اهل بیت(ع) به وجود آمده است، درک نشود و خوراک فکری فرهنگی فراهم نگردد، در اثر شبهه افکنی و دشمنی شب پرستان، به خاموشی
می گراید.
دشمنان مهدویت در ساحل عاج چه اقداماتی می کنند؟ آیا صهیونیزم فعالیتی دارد؟
علیرغم اینکه اسرائیل یکی از قوی ترین کشورهای حاضر در این منطقه است ولی به مدد حضور شیعیان لبنان موازنه قدرتی هر چند به صورت نامرئی به وجود آمده است. اقدام آشکاری در جهت مقابله با تفکر مهدویت وجود ندارد ولی همانطور که عرض کردم، کمبودهایی از ناحیه ما وجود دارد. ما نباید از تأثیر مسائل معنوی و فرهنگی غافل شویم، همه چیز با پول و قدرت حل نمی شود. ما یک مسیحی داشتیم که شیعه شد، بنده یکی از فارغ التحصیلان مرکز خودمان را برای آموزش معارف اسلامی نزد او فرستادم و متذکر شدم حتما قضیه امام مهدی (عج) را برای او تشریح کند؛ قبل از اینکه دیگران فکر او را خراب کنند.
در پایان به عنوان حسن ختام اگر خاطره یا مطلب خاصی دارید ، بفرمایید.
سال گذشته، در پایتخت شورش شد و درعرض یک روز حدود 40 تا 50 ماشین را آتش زدند. هر لحظه امکان داشت به مرکز ما هم هجوم بیاورند. شب 20 ماه رمضان بود. طلاب خیلی مضطرب بودند. بنده در جمعشان حاضر شدم و دیدم چارهای نیست جز اینکه وجود مقدس امام مهدی (عج) را به آنها متذکر شوم. به آنها گفتم:
« ما آقا داریم ، مولا داریم، قطعا ایشان بر احوال ما نظارت دارند و به فکر شیعیان خود هستند و...»
این کلمات مثل آب سردی که بر آتش ریخته می شود، به آنها آرامش داد و بحمدالله آسیبی هم به مدرسه نرسید.
وقتی انسان به خارج از ایران سفر می کند، با تمام وجودش احساس می کند که چقدر به وجود یک منجی نیاز هست، هنگامی که ظلمها و جنایات را می بیند، وقتی بیپناهی مظلومان را مشاهده میکند، تازه میفهمد که چقدر حضور و ظهور امام معصوم و حکومت جهانی امام مهدی(عج) ضرورت دارد. واقعا باید برای ظهور حضرت دعا کرد. برای فرج مظلومان و مستعضعفان باید دعا کرد . خدا صاحب ما را برساند.
جستجو در قاموس نور