گزارشی از گلزار شهدای قم
به گلزارهای شهدای قم که پای بگذاری، بهتر می فهمی که چرا قم را شهر خون و قیام نامیده اند. گردان گردان جوان این شهر علم و عمل، در کنار هم و در گوشه گوشه شهر متبرک به مضجع مطهر حضرت فاطمه معصومه(س)، آرمیده اند. با ابتکار دهه فجر سال گذشته بنیاد شهید این شهر، که تصاویر شهدای هر کوچه و خیابان را در نزدیکی محل شهادتش نصب کرده بود، بهتر می توانستی بفهمی که بر هر جا که پا می گذاری بال ملائکه آسمان خواهد بود.
سایر گلزاره
حدود هفت صد تن از شهدای مظلوم سال های 59 و 60 در آرامستان شیخان که برخی اصحاب اهل بیت(ع) نیز در آن مدفون اند، به خاک آرمیده اند و شهدای بزرگ انقلاب، از جمله شهید آیت الله سعیدی و شهید بزرگوار نواب صفوی و تنی چند از شهدای فدائیان اسلام در قبرستان وادی السلام و همچنین شهید آیت الله فضل الله نوری، علامه شهید مرتضی مطهری، شهید عراقی و پسرش و بسیاری دیگر در حرم مطهر، مدفون اند، لیکن عمده شهدای جنگ تحمیلی را باید در کنار مرقد مطهر علی بن جعفر(ع) شهر قم معروف به «گلزار» یافت. آنچه مایه تأسف است عدم توجه جدی به قبور بزرگانی چون نواب صفوی است. قراردادن زیارت مزار ایشان در تورهای زیارتی قم و رسیدگی به محل قبر و درج زندگی نامه و خدمات ایشان در آن نزدیکی و ارائه کتب مرتبط با ایشان در آن محل، از جمله کارهای حداقلی است که برای ارج نهادن به این شهید بزرگوار و امثال ایشان می توان انجام داد.
شهدای جنگ تحمیلی
گلزارشهدای علی بن جعفر قم از ابتدا به صورت منظم و تقریباً به صورت سالانه طبقه بندی شده است. یعنی به هر بخش که پا بگذاری، ده ها شهید عملیاتی مربوط به دوره زمانی خاص را می یابی! به عنوان مثال، نوجوانان عزیز 15 ساله، سید محمد جعفری و عباس آزاد فلاح، که سال 61 در فکه به شهادت رسیده اند. محمدرضا خلیلی هم سن ایشان نیز همان سال در بیت المقدس شهد شهادت نوشیده است. برخی شهدای پرافتخار آزادسازی خرمشهر نیز که سوم خرداد 1361 به شهادت رسیده اند عبارتند از: غلام رضا سلمانی، رضا کریمخانی، ابوالفضل سعادتمند، محمدعلی شب خیز، غلام علی آقاجانی و... در خیابان ارم قم، معروف به مزار شهدای خرمشهر مدفون اند.
برادران شهید احمد و ابوالقاسم شیخ اسماعیلی، همچنین مجتبی و ابوالفضل اویسی فردوئی که با فاصله یکروز در حلبچه به شهادت رسیده اند از دیگر شهدایی اند که در کنار صدها شهید نبرد سال 66 حلبچه در این گلزار آرمیده اند از جمله دیگر شهیدان به: امیر کرمانی اصل، غلام علی شفیعی، باقر بحرانی، علی نادر، محمد معماریان و... می توان اشاره کرد.
علی، سومین شهید خانواده جعفرنیا در سال 66 و در حالی که فقط 17 سال سن داشت در منطقه شلمچه شهد شهادت نوشید و عهدش با مولای مظلومان را وفا کرد تا این چنین رنگ و بوی خاک شلمچه، نورانیتی متفاوت از هر خاک دیگری داشته باشد.
از دیگر سرداران شهید قم در کنار ستاره درخشان آنان، شهید مهدی زین الدین که در کنار برادرش مجید آرمیده، می توان جواد دل آذر، اسماعیل دقایقی، فرمانده دلاور سپاه بدر، جواد عابدی، حسین صبوری، غلام علی محمدی و اسماعیل صادقی، معاون پشتیبانی لشگر 17 علی بن ابی طالب را نام برد. رمضان علی فهیمی، عبدالحسین سعداوی، حسن کاویانی و محمد حسین زاده و... نیز از جمله شهدای مفقودالاثری اند که قبری نمادین در این گلزار یافته اند و از موقعیت جسد خاکی شان خبری نیست!
رضا جعفریان در سال 62 توسط منافقین ترور شد و محمدرضا راعی در سال 65 در مریوان به شهادت رسید و هواپیمای حامل حجج اسلام ابوالحسن خضری، محبی، محمدجواد صدیقیان، جعفر نمیری و... در سال 64 توسط مزدوران عراقی دچار سانحه شد تا اینک بر سر مزار گلگون آنان، قبه ای از نور بدرخشد و عاشقان شهادت را به این دیار بکشاند.
در کنار این همه شهید، شهیده والامقام حورا اصغریان و حجت الاسلام شیخ یوسف انواری، از جمله: شهدای حمله ناجوانمردانه و خائنانه سال 66 به زوار بیت ا لله ا لحرام نیز آرمیده اند که نشانه ای بر بطلان اسلام آمریکایی بزک شده توسط خادمین حرمین شریفین اند و به افتخار احیاء روح حج که همانا نفی بت های زمینی و خدایان ساختگی است به شهادت رسیده اند و با سری بلند در روز حشر در میان شهدا خواهند ایستاد.
شهدای جانباز و سال های اخیر
در نزدیکی آن سرداران عزیز، اینک، جانبازان شهیدی که یک عمر سختی را تحمل نمودند از جمله شهید حسین دخانچی و احمد اربابی فتاح آرمیده اند. همچنین کمی آن طرف تر حجت الاسلام سید محمدحسین نواب از شهدای گران قدری که سال 73 به دست کروات های سنگدل صرب در شهر موستار کشور بوسنی به شهادت رسیده و همچنین جواد، فرزند آیت الله مشکینی که پس از سال ها تحمل اثرات موادشیمیایی در سال 87 پر پرواز گشود، آرام گرفته اند. خلبان شهید عباس کروندی که در سقوط هواپیمای سپاه به همراه شهید بزرگوار احمد کاظمی به شهادت رسید و جانبازان عزیز اکبر حاجی محمدی، محمدرضا راوند و مسعود خسروی نیز در سال های اخیر به شهادت رسیده اند و اینک در این گلزار آرام گرفته اند. حاج علی مهدی آبادی، جانباز شیمیایی و پدر سه شهید، که در سال 83 پرواز کرد و تن خاکی اش در این مزار مدفون گردید.
آزاده شهید حجت الاسلام قربان علی عظیمی نیز پس از سال ها تحمل آثار شکنجه بعثیان خبیث، سرانجام در سال 79 جان به جان آفرین تسلیم نمود و با دلی پاک به آرزوی دیرینه اش رسید. از جمله شهدای بمب گذاری های سال 82 کربلای معلی نیز می توان به حسن ابرقوئی و میثم لیلابی اشاره کرد که تن پاره پاره شان به قم بازگشت تا شاهد و گواهی بر جهالت کور و ددمنشی عمال وهّابی انگلستان و آمریکا باشد.
رحمت لطفی، جوان نوزده ساله قمی نیز توفیق آنرا داشته تا در سال 86 که دیگر جنگی در کار نبوده اما با مین مانده از آن دوران در مرز خسروی به شهادت برسد و با روحی پاک به زیارت مولایش حسین بن علی(ع) برود. همچنین علی صحراگرد قمی در سال 77 در شهر قم در حین درگیری با منافقین کوردل به شهادت می رسد و روح الله ظفرقندی، سال 78 در درگیری با اشرار منطقه سلماس پرواز می کند تا به ما بگویند که «درِ باغ شهادت باز باز است...»
شهدای مظلوم بمباران
سیدرسول موسوی و صدیقه ترک در بمباران هوایی همدان و جواد محبوبی نیز در بمباران هوایی باختران شهد شهادت نوشیده و بدن مطهرشان در این گلزار آرمیده است. شهدای بمباران از ویژگی های بارز این گلزار نورانی است. شهید بمباران مظلومیتش مضاعف است از آن رو که نه سلاحی در دست دارد و نه خبر از زمان حمله و بمباران، لذا غریبانه و چه بسا در میان خانواده خویش به شهادت می رسد! مانند خانواده رضوی که از سادات منتسب به علی بن موسی الرضا(ع) بودند و چند نفری یک جا به فوز عظیم شهادت نائل آمدند و اینگونه ددمنشی رژیم عراق را به نمایش گذاردند. از دیگر شهدای بمباران پنجم بهمن 1365 فریده خسروی و طفل دو ماهه اش و همچنین فاطمه محمدی چهارساله را می توان نام برد که به لالایی ملائک، در کنار ده ها شهید دیگر این بمباران وسیع شهر مقدس قم آرام گرفته اند! پیش از این نیز در 25 دی ماه بمبارانی انجام شد که باعث شد شهدایی از جمله مهدی آرمون، لعیا طباطبائی و فاطمه حاج محمدی نامشان بر تارک لیست جنایات مستکبران عالم علیه ملت مظلوم ایران، جای گیرد.
بمباران های سال 65 قم و چندین شهر دیگر پی در پی شهید داشته است. حسین مطیعی کاشانی در بمباران هفدهم اسفند و علی اصغر سبزعلی در بمباران دوم بهمن و همه اعضای خانواده شهید حجت الاسلام ابوالقاسم علی زاده نیز در 25 بهمن ماه، مظلومانه پرواز کردند!
کودکان مظلوم زهرا ناصری، مریم و معصومه و محسنه اکبری، عباس فاضلی، هادی برجیان و ده ها کودک دیگر نیز در بمباران های تعطیلات نوروز سال 67 سند مظلومیت تشیع را در حالی که لباس های نوی عید را پوشیده بودند، با خون پاک خویش امضاء کردند و در نیمه شب شانزدهم فروردین همان سال نیز مهدی، حسین و طاهره قربانیان به آنان پیوستند! دو روز بعد نیز کارنامه مظلومیت تکمیل شد و شهید محمود دخانچی به همراه فرزندان خردسال و دانشجوی خویش، در بمباران شهر قم به شهادت رسیدند!
شهدای امت واحده اسلامی
از ویژگی های منحصر به فرد گلزار شهدای قم، تعداد زیاد شهدای خارجی و همچنین شهدای بمباران های هوایی است. شهدای گران قدر اهل کشور افغانستان، برادران گرامی احمد علی رضائی و محمدتقی حسینی که در سال 61 و برای دفاع از آرمان جهانی انقلاب ایران در جبهه های جنوب به شهادت رسیده اند و همچون ستارگانی درخشان، در آسمان شهدای بین الملل اسلامی جای گرفته ا ند. کاش این شهدا گرچه تعدادشان به نسبت شهدای ایرانی زیاد نیست اما حداقل در حد یک یادواره مورد توجه واقع می شدند!
حاج عمران در سال 65 شهدای غیرایرانی بسیاری را به خود دید. چه می گویم!؟ ایرانی و غیرایرانی چه فرق می کند وقتی در ذیل پرچم سرخ تشیع ایستاده ای و فریاد تسلیم را فقط در برابر خدای واحد سر داده ای؟! مجاهدین حجازی نزیه الحجاج، محمد نور الشواف، جلال اشلی، جلال الحجاج، مجاهد بحرینی، حجت الاسلام شیخ یاسین البحرانی، مجاهدین عراقی ابوجعفر کربلائی، حجت الاسلام مهندس حاج احمد احمدی، مالک الشطوی، امین الحوادی، فاضل الخفاجی، عبدالله الشاطی، عبدالزهرا الربیعی و ده ها شهید دیگر در تابستان سال 65 به شهادت رسیدند و این چنین با خون خویش سند وحدت امت اسلامی را امضاء کردند.
متأسفانه بسیاری از شهدای غیرایرانی در اواخر جنگ و خصوصاً در تاریخ پنجم مردادماه 1367 یعنی زمانی که ظاهراً عراق توافقنامه صلح را پذیرفته بود، به دست منافقین کوردل در عملیات مرصاد، واقع در اسلام آباد غرب، به شهادت رسیدند. شاید این منافقین بودند که باید انتقام همراهی این عزیزان با برادران شان را می گرفتند تا راه جوانانی که از دیارشان بریدند و به تحقق آرمان امت واحده اسلامی کمک کردند را کور کنند، زهی خیال باطل! شهدایی از بسیاری از کشورهای اسلامی: همچون مجاهدین عراقی نعمه الیاسری، عبدالرزاق العمار، سلیم الزبیدی، کریم کمونه، عبدالمهدی الظالمی، چغات الحفاظی، مجاهد پاکستانی عبدالحسین رسولی و نهایتاً کمال کورسل فرنسی، شهیدی از کشور فرانسه! که اینک در گلزار نورانی شهر قم، به دور از موطن خاکی و در میان موطن اعتقادی خویش، آرام گرفته اند.
جستجو در قاموس نور