×

فضایل بسم الله الرحمن الرحیم

نجات از دوزخمنقول است که حضرت مصطفی صلی الله علیه و آله فرمود که: چون معلم، کودکی را «بسم الله الرحمن الرحیم» بسمله و نام بزرگ ترینِ حق سبحانه، نیست مگر آن مقدار که میان سیاهی چشم و سفیدیِ آن و نیز حضرت رسالت صلی الله علیه و آله فرمود: هر که کاغذ پاره ای از زمین برگیرد که بسم الله الرحمن الرحیم بر وی مکتوب باشد، و غرضِ وی نبود مگر بزرگداشت نام خدایْ، او را نزد حکایتی در این بابآورده اند که بُشر حافی در بدایت حال، رِندی بود پرده حیا از پیش برداشته و به شوخ چشمی و ناگاه در میان راه کاغذ پاره ای دید افتاده و «بسم الله الرحمن الرحیم» بر آن نوشته. است بُشر نام. مژده بخشش ده، شیخ از صومعه بیرون آمده، روی به کوی خرابات آورد تا مژده دوست به معذور دار که مرا این جا فرستاده اند و به بُشر نامی کسی، که ساکن ;مُهرِ قبول صَمَدانی است این

چکیده ماشینی


تعداد بازدید : 7060     تاریخ درج : 1390/08/08

19

نجات از دوزخ

منقول است که حضرت مصطفی صلی الله علیه و آله فرمود که: چون معلم، کودکی را «بسم الله الرحمن الرحیم» تلقین کند، چندان برکت از تعلیمِ آن معلم پدید آید که هم در ساعت به دبیرانِ دفترخانه ازلی و مستوفیان دیوان احکامِ لم یزلی ندا رسد که سه برات یکی به نام آن کودک و دوم برای پدر و مادرش و سوم به نام معلم، [صادر شود] مضمون بَرَوات اینکه، مجموع را از آتش دوزخ خلاص کردم و آزاد نمودم و دل های همه را به دریافت رضوان خود شاد گردانیدم. برکات بسم الله چنان عام است که حاضر و غایب را می رسد و معلم و متعلم را فرا می گیرد. عجیب نیست که بدین چهار کلمه، چهار کس آمرزیده شوند، عجب است که رستگاریِ چندین هزار هزار درمانده روز قیامت به دامن اهتمامِ او باز بسته اند.

نوزده حرف بسم الله

و در اخبار آمده که نوزده حرف بسم الله الرحمن الرحیم، امان است از نوزده زبانیه و شعله دوزخ؛ و در این عدد نکته دیگر گفته اند و آن این است که از بیست و چهار ساعت شبانه روزی، پنج ساعت به تهیه پنج وقت نماز و اَدای آن مصروف است و نوزده ساعت دیگر اگر به طاعت صرف نکند، هر آینه ضایع خواهد بود. و گفتن این نوزده حرف، جبران خِلَل آن نوزده ساعت خواهد نمود.

فضیلت بسم الله در کلام رسول الله صلی الله علیه و آله

نقل شده که از حضرت سید الثقلین صلی الله علیه و آله سؤال شد از فضیلت بسمله. خواجه عالم صلی الله علیه و آله فرمود: میان بسمله و نام بزرگ ترینِ حق سبحانه، نیست مگر آن مقدار که میان سیاهی چشم و سفیدیِ آن باشد. خوشا صحیفه دیده ای که پیوسته صفحه سفیدش به سیاهی این نام همایونْ انجامْ مزیّن باشد، خجسته صحیفه سینه ای که هموار سطح بسیطش، به نور این کلمات، منوّر بُوَد.

حضرت شاهِ تختگاهِ لافتی، علی مرتضی علیه السلام فرمود که من از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدم که: چون در ورطه شدّتی گرفتار شوی و به مخاطره و مَهلَکه ای دَرمانی، بگوی «بسم الله الرحمن الرحیم و لا حَولَ و لا قُوَّةِ اِلاّ باللّه العَلیّ العَظیم» که به برکت این کلمات، آن آفات و بلیّات از تو منصرف شود و محفوظ و مصون بمانی. و نیز حضرت رسالت صلی الله علیه و آله فرمود: هر که کاغذ پاره ای از زمین برگیرد که بسم الله الرحمن الرحیم بر وی مکتوب باشد، و غرضِ وی نبود مگر بزرگداشت نام خدایْ، او را نزد خدای تعالی از صدّیقان نویسند.

حکایتی در این باب

آورده اند که بُشر حافی در بدایت حال، رِندی بود پرده حیا از پیش برداشته و به شوخ چشمی و بی باکی، رایت فاسقی و ناپاکی برافراشته.

روزی افتان و خیزان، چنانچه عادت مستان و طریق هوی پرستان باشد، به کوچه ای می گذشت. ناگاه در میان راه کاغذ پاره ای دید افتاده و «بسم الله الرحمن الرحیم» بر آن نوشته. نَفْسِ بی ادب چشم احترام فرو بسته، خواست که برگُذرد، پاسبانِ قصرِ دل که به مددِ توفیق ربّانی است، بانگی بر وی زد که ای بُشر! دلیری بسیار کرده ای، و خداوند خود را بسیار آزرده ای، راه صلح، گشاده دار و بیش از این، پرده غفلت فرو مگذار. از نام دوست برگشتن، ناجوانمردی تمام است، و با نقش صفات الهی بی حرمتی کردن در مذهب مردی و مروت، حرام.

* * *

این نکته در دل بُشر تاثیر نموده، آن کاغذ برداشت و ببوسید و بر دیده بمالید و به عطرْ مُطَیَّب و خوشبو گردانیده در موضعی پاک بنهاده؛ روی به خرابات آورده، در گوشه مصطبه به خواب رفت. لطف ازلی، حُسنِ معامله او را پسندیده و به خلوص نیت و صفای طَویَّتِ او کارگر آمده.

همان شب، بزرگی در خواب دید که برخیز و به در فلان خرابات رو که ما را در آن جا دوستی است بُشر نام. بشارت سلام ما به وی رسان، و به اِنعام تمام و اکرامِ بدون کلام او را از حضرت ما، مژده بخشش ده، شیخ از صومعه بیرون آمده، روی به کوی خرابات آورد تا مژده دوست به دوست رساند.

شیخ به خراباتی که نشان داده بودند رسید و حلقه در بجنبانید. خراباتیی به درآمد و شیخِ روزگار ایستاده دید. متحیر فرو مانده از روی تعجّب گفت: ای شیخ روزگار! آشنایان را با بیگانگان چه کار است؟! و هشیار را به کوی مستان، چه جای گذار؟! بگذار و بگذر که این خانه، نه جای توست و روان بازگرد که این منزل، نه سرای تو.

* * *

شیخ فرمود که ای خراباتی! معذور دار که مرا این جا فرستاده اند و به بُشر نامی کسی، که ساکن این مقام است، پیام پادشاهی آورده ام که جذبه رحمتش یکی را از گوشه خانه مِی فروشی به محراب طاعت می کِشد و سَطَوت عظمتش، دیگری را از روی سجاده طاعت به حضیض معصیت و مذلّت می افکند.

بُشر را از خواب مستی بیدار کردند که ای غافل! برخیز که بزرگی بر در ایستاده، تو را می طلبد. بشر که نام شیخ بزرگ را شنید، آهی سوزناک از جگر برکشید و گفت: واویلاه، آیا شیخ پیغام عقوبت آورده است و قلاده لعن و طعن مهیا کرده؟

ترسان و لرزان بیرون آمد. شیخ را که چشم بَر وِی افتاد، دست بر هم نهاده، به تعظیم تمام سلام کرد و گفت: ای بُشر! بشارت باد تو را که جبار عالم تو را سلام رسانیده می گوید: خوشدل باش که قفل ضلالت به مفتاح هدایت از سینه تو برداشتیم و کاشانه دِلت به مصباح عنایت و کرامت، منوّر گردانیدیم.

بُشر به ناله درآمد که خدایا! بُشر حافی بنده عاصی، به چه اهلیّت، مستحقّ این خلعت شد؟ و به کدام وسیله، لایق این مرتبت آمد؟ هاتفی آواز داد که: یا بُشر! نام ما را از خاک برداشتی، ما نیز تو را از خاک خواری برداشتیم؛ نام ما را خوشبو گردانیدی، ما هم تو را خوشبوی ساختیم. رنج هیچ نیکوکار بر درگاه احدیّت ما ضایع نیست.

و بُشر، بدان یک حرمت داری که با اسم حضرت باری کرد، محترم و محتشم هر دو سرا شد. حال، بنده مومن که در هر زمان، به دل و جان، این نام را بر می دارد و به طیب اخلاص معطّر گردانیده، بنگر که چه راحت و سعادت یابد.

گوهر قدر

و گفته اند: بسم الله گوهر قدر است از معدن هدایت بیرون آمده، و خلعت شَرَف است در جامه خانه ولایت مهیّا شده، امان اهل آسمان و زمین است و مُهر قبول توحید از موحّدانْ همین.

;مُهرِ قبول صَمَدانی است این ;خاتم اسرار معانی است این
;فتح کتاب ار چه از او کرده اند ;ختم کمالات بر او کرده اند
کلمات کلیدی
بسم‌الله  |  بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم  |  معلم  |  دوزخ  |  برکت  |  فضیلت بسم‌الله  |  فضیلت بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم  | 
لینک کوتاه :