سرزمین سفیران آسمانی
قدس نردبان عروج و محل نزول فرشتگان و پیوند خاک با افلاک است،بیت المقدس برگزیده خدا است و آن را بقعه مبارک نامیده طور سینین را چون دری گرانبها بر جبینش نهاده است.
رسول خدا پیروان خویش را توصیه کرد تا برای این مسجد و مسجدالحرام و مسجدالنبی بار سفر ببندند و نخستین پیشوای شیعیان علی(ع) آن را یکی از قصرهای بهشتی می داند. مسلمانان بدین واقعیت، سراسر عزت و عظمت، مباهات می کنند که نخستین قبله آنان بیت المقدس بوده و رسول اکرم(ص) توسط براق به چنین مکانی انتقال داده شد و پس از اقامه نماز در مسجد الاقصی همراه با جبرئیل به آسمان هاپرواز کرد.
در سال دهم هجرت با وجود آن که مسلمانان در رحلت رسول اکرم(ص) سوگوار بودند.
برای گسترش قلمرو خویش همچنان می کوشیدند. آنان در جنگ سخت «یرموک » واقع درشرق فلسطین این سرزمین را از رومیان بازستادند و بدین ترتیب نخستین قبله گاه خودرا آزاد کردند. قدس در دامان اسلام و مؤمنین شکوفا گردید و مسلمانان طی دوازده قرن فرمانروایی خود، بیت المقدس را مرکز فلسطین قرار دادند.
اصحابی چون ابوعبیده جراح، معاذ بن جبل، بلال بن رباح، ابوذر غفاری، سلمان فارسی، سعید بن زید، اویس قرن و عباده بن صامت در فتح بیت المقدس شرکت داشتند، درمیان این افراد «عباده بن صامت » را به عنوان نخستین قاضی مسلمانان دربیت المقدس معرفی کرده اند.
در جنگ های وحشیانه صلیبی، با تحریک اربابان کلیسا، قدس به تصرف اروپاییان درآمد اما پس از نود و یک سال در17 رجب 583 ه.ق این مکان توسط مسلمانان مبارزو سلحشور آزاد گردید.
تیر توطئه
در سال 1256 ه.ق استعمار انگلیس به منظور حمایت از بیست هزاریهودی ساکن در فلسطین، کنسولگری خود را در بیت المقدس افتتاح کرد و در دوره عبدالعزیز پادشاه عثمانی منطقه وسیعی در حوالی «یافا» از سوی حکومت وقت به یهودیان واگذار شد، به سال 1287 ه.ق پس از کشتار یهودیان در روسیه، اکثریهودیان آن دیار به سوی فلسطین سرازیر شدند و هفت سال پس از آن اولین مستعمره را در دوازده کیلومتری شرق یافا ایجاد کردند.
در زیر پرچم صهیونیسم هزاران یهودی اروپایی به فلسطین آمدند، آنان از همان آغاز خشم مسلمانان و سایر سکنه بومی فلسطین را برانگیخته و حادثه «پتاه تیقوا» اولین زد و خورد از یک نبرد طولانی بین مردم این دیار و غاصبین قدس بودو در اغلب شهر و روستاها تشنج و هیجان منفی عمومی به عنوان اعتراض در حال تکوین بود.
این برخوردها که با خونریزی تواءم بود، دولت عثمانی را وادار کرد تا در خصوص مهاجران صهیونیستی که به عنوان جهانگرد به فلسطین می آمدند، محدودیت هایی در نظربگیرد. «تئودور هرتزل » برای عملی ساختن توطئه شوم خود مبنی بر تعیین محل جغرافیایی برای یهودیان به بریتانیا روی آورد و اولین کنگره صهیونیستی را درسال 1314 ه.ق در شهر «بال » سوئیس برگزار کرد. دو سال بعد «دیوید تزیج »انگلیسی، نامه ای به «هرتزل » نوشت:
در برنامه بال سوئیس باید عبارت سرزمین فلسطین بزرگ گنجانیده شود زیرا قادرنخواهید بود این همه یهودی را در سرزمین کم وسعت جمع کنید! در انگلستان برخی ازلردان و یا نخست وزیران یهودی بودند که این افراد به یهودیان کمک کردند تابتوانند جای پای خود را در فلسطین باز کنند، «گلدامایر» که بعدا به نخست وزیری اسرائیل رسید، در سال 1339 ه.ق نوشت: «اگر ما پای خود را در اینجا (فلسطین)محکم کنیم انگلستان به کمک ما خواهد آمد.»
در بهار سال 1335 ه.ق سیاستمداران انگلیس و رهبران صهیونیستی اعلامیه ای تنظیم کردند که به صورت نامه ای از «لردبالفور» خطاب به «لرد روچیلد» ثروتمند یهودی انگلیسی منتشر شد که در آن به نظر مساعد انگلستان مبنی بر تاسیس وطن ملی برای یهودیان در فلسطین اشاره شده بود.
بعد از سی سال سکنه مستعمره نشین نسبت به سال 1335 ه.ق به دوازده برابر رسیدو یک سوم جمعیت فلسطین را تشکیل دادند و چون انگلستان ادامه وضع اسف بار فلسطین را دیگر به نفع خود نمی دید، ماجرای آن را به جامعه ملل ارجاع داد. سازمان ملل متحد در محرم سال 1367ه.ق رای به تقسیم فلسطین داد که بر اساس این توطئه 55%اراضی فلسطین به یهودیان تعلق گرفت; در حالی که تنها6% اراضی در اختیار آنان بود و بدین گونه دولت غاصب اسرائیل اعلام موجودیت کرد.
صهیونیست ها با از دست دادن تدریجی قیمی چون انگلیس به حامی نیرومندی نیازداشتند که «بن گوریون » (رئیس آژانس یهود) مطمئن بود آمریکا چنین نقشی را ایفاخواهد کرد، آمریکا نیز رژیم اشغالگر قدس را لایق ایفای نقش شریک مورد اعتماد خودیافت و این قوا را در سالهای بعد برای غصب سرزمین های مجاور فلسطین و جنایات وحشیانه و آواره کردن افراد بومی تشویق کرد و به نقل یکی از سیاستمداران اسرائیلی، آمریکا و غاصبان قدس بین خود هدف را تقسیم می کنند.
امام خمینی(قدس سره) بارها در آثار و بیانات خود این حقیقت را مطرح کرد.
وی در کتاب ولایت فقیه نوشت:
«آمریکاست که از اسرائیل و هواداران آن پشتیبانی می کند، آمریکاست که به اسرائیل قدرت می دهد که اعراب مسلم را آواره کند.» و طی بیاناتی فرمود:
«مجال دادن به دولت پوشالی اسرائیل برای غصب حقوق مسلمین و سلب آزادی ومعامله قرون وسطایی نمودن، جنایاتی است که در پرونده روسای جمهوری آمریکا ثبت می شود...»
زخم خونچکان
از وقتی که سرزمین فلسطین مورد تجاوز و تهاجم قوای صهیونیستی قرار گرفت، همچون، زخم خونچکانی، داغی خت بر قلب و دل هر مسلمان نهاد، چون چنگال پلید صهیونیسم بر شهر پیامبران سایه افکند، قصه غصه چون ابری از اندوه بر پیکر جهان اسلام سایه افکند، در این میان شیعیان و خصوصا عالمان مذهب اهل بیت(ع) نسبت به چنین ضایعه ای تاثرات قلبی و نفرت و خشم خویش را بروزدادند و از اینکه آن خونخواران در تجاوز به نوامیس و شکنجه بی پناهان بعضا ازسوی سران کشورهای اسلامی به رسمیت شناخته شده و حکام نالایقی چون شاه ایران این غاصبان را مورد حمایت مالی خود قرار داده و نفت رایگان در اختیارش نهاده اند، به شدت آزرده و محزون گردیدند، فاجعه اسفبار غصب این سرزمین و آوارگی بیش از سه میلیون مسلمانان مورد توجه اندیشمندان جهان تشیع بوده و هیچ گاه پرداختن به موضوعات دیگر از قبیل ستیز با استبداد و استعمار، اختران فروزان را از این فجایع دردناک غافل نکرده است.
علامه سید عبدالحسین شرف الدین، (1290-1377ه.ق). وی نمونه ای از وارستگی،دانش و مبارزه بود و طی نیم قرن اقامت در شهر صور لبنان به طور مستمر در جهت نشرفرهنگ اهل بیت(علیهم السلام) و وفاق جهان اسلام می کوشید. در عصری که بااستعمارگران فرانسوی در لبنان مشغول ستیز بود، متوجه گردید یهودیان با توطئه بریتانیا مهاجرت خود به فلسطین را آغاز کرده اند، شرف الدین این نیرنگ نگران کننده و خطرناک را تشخیص داد و مخالفت جدی خویش را نسبت به چنین توطئه ای اعلام کرد.
وقتی «ژنرال ژرژ کاترو» به نمایندگی فرانسویان به لبنان آمد معاونش «ژنرال داوید» را نزد شرف الدین فرستاد. سید شرف الدین نکات هوشیارانه ای را بیان کرد.
او ژنرال داوید را مخاطب قرار داد و اظهار داشت: « من از شما می خواهم که درباره فلسطین اقدام کنید، اگر دم از انسان و حقوق انسان می زنید، بسم الله ...
دولت فرانسه از هم پیمان خود بریتانیا بخواهد تا مهاجرت یهودیان را به سرزمین فلسطین متوقف سازد، ما از این جهت می خواهیم این مهاجرت متوقف شود که این یک اقدام سیاسی است...»
عضوی جدا شده
آیت الله شیخ محمد حسین کاشف الغطاء، (13731294 ه.ق); در دومین کنفرانس اسلامی پاکستان که در کراچی برگزار گردید، شرکت کرد. وی در طول چهل روزی که در پاکستان اقامت داشت، از فلسطین و آواره شدن میلیونها مسلمان سخن گفت. وقتی «گارلند ایوانزها پکینر» نایب رئیس جمعیت دوستداران خاورمیانه تلگرافی از آن فقیه فرزانه خواست که در کنفرانس یا کنگره ای که در هتل امسادور شهر بحمدون لبنان برگزار می شود، شرکت کند، در پاسخ وی گفت:
نمی توانم شرکت کنم و در فرازهایی از نامه ای که خطاب به وی نوشت اظهار داشت:
«آیا جنایت هایی که شما [آمریکاییها] در فلسطین کردید، شما را رو سیاه نکرد؟
... صهیونیسم به میدان آمد تا به روستاهای فلسطین حمله کند و مردان و زنان وکودکان را بکشد، مگر به آنها پول و اسلحه نمی دهید؟ شما فلسطین عزیز را از پیکرجهان اسلام جدا کردید و بدست صهیونیست ها سپردید... شما شیطانها بهتر است دست ازجنایت های خود بردارید و فلسطین را به صاحبان اصلی اش بسپارید... صهیونیست ها برای سرکوب مردم فلسطین از همه سلاح های مدرن استفاده می کنند و به کوچک و بزرگ رحم نمی کنند، تمام جنایت های اسرائیل به دستور آمریکاست... آیا می دانید که چند سال پیش صهیونیسم به دیر یاسین حمله کرد، مردان و زنان و کودکان را کشت و شکم زنهای باردار را درید؟ آیا می دانید که صهیونیست ها مردم نعالین را بدون هیچ جرمی کشتند؟
همه این جنایت ها زیر نظر کشورهای آزادی خواه [!] صورت گرفت، همه این جنایت ها به حساب شما فرزندان عموسام و زرد چشم هاست، شما از بازماندگان کشته ها می خواهید باقاتل صلح کنند و دستش را ببوسند. همچنین ایشان برای حل مشکل فلسطین اموری چون مصونیت یافتن اعراب از نیرنگ های انگلیس و آمریکا، استقلال کامل فکری سیاسی کشورهای عربی و نیز اتحاد دول مسلمان را مورد توجه قرار داد.» سرجان تروتبیک سفیر بریتانیا در عراق به سال 1373 ه.ق در کتابخانه عمومی مدرسه کاشف الغطابا این نامدار عرصه معرفت دیدار کرد، کاشف الغطا جنایت های استعمار پیر را برای سفیر انگلیس بازگو کرد و چون سفیر آمریکا به دیدار وی آمد و نسبت به صهیونیست هااظهار دلسوزی کرد، فریاد برآورد که: «اف بر این مهربانی، شما افرادی را کمک می کنید که از خطرناک ترین ستمگران زمانه اند، افرادی را یاری می نمایید که به مسلمانان ستم می نمایند، اشخاصی را مورد حمایت قرار می دهید که خانه های مسلمانان فلسطینی را به اجبار و عنف از آنها می گیرند.» در سال 1350 ه.ق کنگره جهانی اسلام در قدس برگزار شد که طی آن اندیشمندان مسلمان مسائل جهان اسلام بخصوص اشغال قدس به دست متجاوزان غاصب را مورد بحث قرار دادند، کاشف الغطا که برای شرکت دراین کنگره به فلسطین دعوت شده بود، طی سخنانی مسلمانان را به اتحاد و پرهیز ازتفرقه برای اضمحلال دشمنان دعوت کرد.
پانزده روز در فلسطین ماند و با دانشمندان شیعه و سنی سراسر جهان به مذاکره نشست. به شهرهای فلسطین سفر کرد و در تمام آبادی ها برای مردم سخنرانی کرد وآنان را به وحدت فرا خواند. کاشف الغطا در بخشی از فتوایی که در تاریخ 1357 ه.ق در نجف اشرف صادر کرد، به دفاع از فلسطین پرداخت و گفت: «مسئله فلسطین دیگر ازمرز اعتراض و گفتگو گذشته و به مرز کار و فعالیت رسیده است ... امروز جهاد برهر فرد مسلمان ... واجب است.»
خنجری در قلب جهان اسلام
پس از آن که در سال 1326 ه.ش (1947م) سازمان ملل با همکاری انگلیس و آمریکا دولت غاصب اسرائیل رااعلام کرد، در آن ایام آغشته به اختناق و استبداد، فقیه مبارز آیت الله سیدابوالقاسم کاشانی(1264 1340 ه.ش) که به تازگی از تبعیدگاه خود به تهران برگشته بود، طی اعلامیه ای خطر تشکیل دولت اسرائیل را به تمام مسلمانان جهان هشدار داد و در بخشی از آن که در تاریخ 11/10/1326 ه.ش صادر گردید آمده بود:
«تشکیل دولت صهیونیستی در آتیه کانون مفاسد بزرگ برای مسلمین خاورمیانه و بلکه تمام دنیا خواهد بود و زیان آن تنها متوجه اعراب فلسطین نمی گردد... بر تمام مسلمین عالم است از هر طریقی که می شود از این ظلم فاحش جلوگیری نموده و رفع این مزاحمت را از مسلمین فلسطین بنمایند». او به صدور این اعلامیه اکتفا نکرد ومردم مسلمان ایران را به تظاهراتی در حمایت از مردم فلسطین فرا خواند. در 20 دی ماه 1326 ه.ش هزاران نفر از مردم تهران به دعوت آیت الله کاشانی، در مسجدسلطانی (امام خمینی کنونی)، جمع شدند ولی هیاءت حاکمه با توسل به زور ازبرگزاری این اجتماع با شکوه جلوگیری کرد. خطیب خردمند حجت الاسلام والمسلمین محمدتقی فلسفی بر فراز منبر رفت و گفت: «ما برای آن در اینجا جمع شده ایم که بامسلمین همدردی کنیم »، سپس اعلام کرد: «به منظور جمع آوری اعانه برای کمک به مردم مسلمان فلسطین حسابی در بانک ملی افتتاح گردیده است.»
چند ماه بعد (درتاریخ 30/2/1327 ه.ش) برای دومین بار آیت الله کاشانی مردم را به تظاهرات علیه تشکیل دولت غاصب اسرائیل دعوت کرد، این برنامه با حضور جمعیت انبوه برگزار شد ومرحوم کاشانی در بخشی از نطقی که برای حضار ایراد نمود، خاطرنشان ساخت:
«حکومت اسلام از قدیم الایام بر فلسطین حقی ثابت است و مسلمین تمام دنیا بخصوص ملت مسلمان ایران چنین اجازه ای را نمی دهند که (صهیونیست ها) با این حق ثابت، دست تعدی دراز نموده و با چنگالهای آلوده به فساد برادران مسلمان ما را در هم ریخته و خون آنان را بی رحمانه بریزند.» آیت الله سید محسن حکیم زعیم عالیقدر جهان تشیع; در حساس ترین مراحل تاریخ فلسطین هیاءتی را به کنفرانس اسلامی منعقد درلبنان (دیماه 1346 ه.ش) فرستاد و در بخشی از پیامی که خطاب به نشست مزبورارسال داشت، نوشت: زمامداران جهان اسلام باید بدانند که، آزادی بیت المقدس وسرزمین های اشغال شده اسلامی ...
یک راه دارد و آن این که روش واحد و قاطعی را در بیرون راندن اشغالگر و غاصب و متجاوز پیش گیرند... مسئله فلسطین بویژه بیت المقدس یک مسئله اسلامی است هر چندکه گروهی می کوشند آن را در چهارچوب کوچکی محدود سازند.» سید مجتبی نواب صفوی آزادی فلسطین از آرمانهای شهید سید مجتبی نواب صفوی بود و برای حاکمیت مسلمانان در آن سرزمین از هیچ گونه کوششی فروگذاری نکرد. او در یازدهم شهریور 1332 ه.ش دست به سفری مبارک زد تا در کنگره اسلامی قدس شرکت جوید و سیاست غاصبان اسرائیل را محکوم نماید.
شهید آیت الله مرتضی مطهری; در بحث «احیای تفکر اسلامی »، اعلام کرد اگر باقضیه فلسطین هم دردی نکنیم، به فرمایش رسول اکرم(ص) مسلمان نیستیم و سپس به تلاش خیرخواهانه علامه سید محمد حسین طباطبایی اشاره کرد و آن را به عنوان مصداق همدردی با برادران اسلامی خواند (این اقدام گشایش چندین حساب در بانک های تهران بود) سپس شهید مطهری افزود: «این حساب ها و کمک کردن ها به این نظر نیست که پول چقدر جمع می شود، ولی حساب این که مسلمان شرط مسلمانیش همدردی است...» آیت الله سید محمود طالقانی; از مبارزانی بود که هرگز در مقابل متجاوزان صهیونیستی سکوت نکرد و در ایران و دیگر کشورهای مسلمان از حقوق ملت فلسطین سخن گفت. به همین مناسبت در اولین سفری که به سال 1328 ه.ش به کنفرانس فلسطین رفت اظهار داشت:
«از نزدیک افسردگی، ظلم، حق خوردگی مردم فلسطین را می دیدیم که چگونه اینهامورد رعایت و انفاق سازمان ملل و همان دنیایی و همان کشورهایی واقع شده اند که اینها را آواره کردند».
وی در خطبه نماز عید فطر سال 1348 ه.ش به مسئله فلسطین پرداخت و ضمن آگاه کردن مردم از ستم وارد شده به آوارگان این سرزمین اسلامی از آنان خواست تافطریه های خود را به این مبارزان مسلمان اهدا کنند.
شهید دکتر محمد مفتح; هنگامی که دید اشغالگران قدس طی جنگ های داخلی لبنان به سرکوبی شیعیان لبنان و آوارگان فلسطینی مقیم این کشور پرداخته اند، طبق برنامه ای منظم اقدام به جمع آوری کمک برای آوارگان این تهاجم وحشیانه کرد و پس از جمع آوری اعانات، خود شخصا به لبنان رفت و به کمک امام موسی صدر مبالغ جمع آوری شده را به شیعیان و فلسطینیان جنگ زده تحویل داد.
شهید سید عبدالکریم هاشمی نژاد; وی در یکی از بیانات خود به افشاگری علیه صهیونیست ها پرداخته بود، رئیس ساواک مازندران به منطقه محل اقامت این شهید دربهشهر آمد و از او خواست در منبر سخنی بر علیه اسرائیل نگوید.
آن روحانی والامقام وقتی بر فراز منبر رفت، در اوج سخنان خویش خروش برآورد:
«چرا باید از جنایات اسرائیل سخن نگویم؟ آیا مشاهده نمی کنید مسلمین به دست آنان قتل عام می شوند؟
چرا باید شاه این مملکت صهیونیسم را در قبله گاه نخستین مسلمین به رسمیت بشناسد؟» امام موسی صدر; وقتی مشاهده کرد هدف تمام درگیری های لبنان این بود که مبارزان فلسطینی را به جان هم بیندازند و سپتامبرهای سیاه دیگری بوجود آورند وآنان را از صحنه سیاسی حذف کنند، با تیزبینی خاصی می کوشید قوای فلسطینی را ازاین فتنه دور نگاه دارد و از این روی خود و مبارزان شیعی را سپر بلای آنان قرارمی داد و فرصت ها را از دست دشمن می گرفت، او موضوع فلسطین را از دیدگاه فطری وانسانی مطرح می کرد و در خطبه های نماز جمعه در شهر صور (15 ربیع الاول 1393ه.ق)این مسئله را مورد ارزیابی قرار داد و گفت: «تلاش برای آزادی فلسطین، تلاش برای آزادی مقدسات اسلامی و مسیحی و برای آزادی انسان است ».
شهید سید عباس موسوی; وی پایه گذار جنبش حزب الله لبنان و از بانیان بسیاری ازتحرکات مسلحانه ضد صهیونیستی مسلمانان لبنان علیه رژیم صهیونیستی بود و درشانزدهم 1992م به دست غاصبان قدس در جنوب لبنان به شهادت رسید.
همچنین شهادت فرزند هیجده ساله هادی نصرالله فرزند سید حسن نصرالله دبیر کل کنونی حزب الله لبنان فضای تازه ای در جنوب لبنان پدید آورده جبهه ستیز بامتجاوزان اسرائیلی را پرتحرک تر کرد.
احیای هویت
حضرت امام خمینی(قدس سره) که بارها و طی مبارزات گسترده خویش بارژیم پهلوی، خطر اسرائیل غاصب را به مسلمین گوشزد کرده و در بیانات خود از امت مسلمان فلسطین حمایت کرده بود، به منظور افشاگری افزون تر علیه اشغالگران قدس واحیای آرمان مقدس فلسطین روز جمعه آخر ماه مبارک رمضان را به عنوان «روز جهانی قدس » اعلام کرد تا مردم مسلمان جهان این حقیقت را زنده نگهدارند.
آن روح قدسی در خصوص فلسطین طی سخنانی فرمود: «ملت های مسلمان باید به فکرنجات فلسطین باشند و مراتب انزجار و تنفر خویش را از سازشکاری و مصالحه رهبران ننگین خودفروخته ای که به نام فلسطین آرمان مردم سرزمین های غصب شده و مسلمانان این خطه را به تباهی کشیده اند، به دنیا اعلام ... کنند.» حضرت آیت الله العظمی خامنه ای(دامت معالیه) نیز مهمترین مسئله جهان اسلام را اشغال فلسطین به دست صهیونیست ها مطرح کرده و فرمود: «به همت ملت های مسلمان سرانجام صهیونیست ها روزی مجبور خواهند شد فلسطین را به صاحبان اصلی آن مسترد کنند و فرا رسیدن آن روزحتمی و تخلف ناپذیر است.» و در پیامی خطاب به حجاج بیت الله الحرام در آستانه فرا رسیدن ایام حج سال 1411 ه.ق خاطرنشان نمود: «مهمترین مساله، امروزمساله فلسطین است که در نیم قرن اخیر همواره مهمترین مساله جهان اسلام و شایدمهمترین مساله بشریت بوده است، اینجا ... سخن از ایجاد غده ای سرطانی در قلب کشورهای اسلامی و در نقطه التقاء شرق و غرب جهان اسلام به یکدیگر است...» معظم له در نطق افتتاحیه هشتمین کنفرانس اسلامی که در پاییز سال جاری (1376ش) در تهران برگزار شد، نیز فرمود: «همه کشورهای اسلامی باید در احقاق حقوق ملت فلسطین سهم شایسته ای بر عهده گیرند».
در پایان این نوشتار با شهید دکتر مصطفی چمران در راز و نیازی که با خدای خویش نموده همنوا می شویم که می گوید: «... خدایا تو می دانی که ما به فلسطین،زادگاه پیامبران و محل نزول وحی عشق می ورزیم و آزادی فلسطین و قدس را از سیطره شوم صهیونیسم هدفی مقدس از اهداف زندگی خود می شمریم و تو می دانی که ... همیشه خالصانه ... از آن دفاع نموده ایم ... تو می دانی شیعیان علی(ع) و حسین(ع)،مظلومین، مجروحین، زجردیدگان، کسانی که بیش از هر کس دیگر ضربات جنگ را بر گرده خود تحمل کرده اند، کشته داده اند و از هستی ساقط شده اند، اینان همچنان در کنارفلسطینیان باقی مانده اند...»
جستجو در قاموس نور